Σάββατο 24 Μαΐου 2014

Οι Βαλβίδες της Αγωνίας



Μεταχειρισμένα εξαεριστικά

   Ολοκαίνουργιο το χτισμένο,
          [με δανεικά κι αγύριστα καράβι,
      μόλις που ο περίεργος
         [εκείνος τύπος το 'χε παραλάβει,
      στο γραφικό λιμάνι
           [Κόμπε της μακρινής Ιαπωνίας,
      εκπρόσωπος κι  άλλα πολλά
                 [της έξω απ' άδικο εταιρίας,
      ο α-δίπλωτος* πορτ κάπτεν                           χωρίς δίπλωμα
                         [Νταν Γεωργίου Χωραφάς,
      σ' όλους  γνωστός και....
       [μη εξαιρετέος ψεύτης και παραμυθάς,
      ναυτεργατομάχος άλλο πράμα,
            [μεγάλος παπατζής και ρίχτρα,
      που τσέπωνε απ' τις προμήθειες 
                                  [σαν ρουφήχτρα,
      με θράσος τα τσέκια όλων… 
                                 [τα δολάρια και τα γένια*,       *νόμισμα της Ιαπωνίας   
      απότομος και τραχύς 
                            [με τρόπους κακούς κι αγένεια,
      με ύφος διηγόταν στους μεροκαματιάρηδες,
                     [στα συνεργεία και στους ναυτικούς…


      
... ότι κάποτε μαχαιρώθηκε,
          [απ' έναν αγανακτισμένο απ' αυτούς, 
και όντως κυκλοφόρησε βρόμα στα καφενεία
    [και σ' όλο το μπαρκαροπάζαρο στο Περαία,
ότι όταν τον αναγνώρισε σε σουλάτσο,
           [Ακτή Τζελέπη, μια ανεργοναυτοπαρέα,
τον χαράκωσε ένας ναύτης 
         [που κι αυτόν παλιά ο Νταν τον είχε ρίξει..!

Και να πριν πάμε Ιαπωνία,
                    [το ένα μάτι τούχαν πρήξει,
εκεί που καθελκύαν νέα πλοία,
                              [το ένα μετά το άλλο
στα ναυπηγεία, σε τούτο 'δω
                 [το εργατοπόρτο,* το μεγάλο.
                         *Λιμάνι εργατούπολη


Υπάρχει φράση που λέμε, πως
               [κάποιοι "το σκατό κάνουν παξιμάδι"
αυτό ακριβώς έκανε ο "μπάσταρντ"
  [(παρατσούκλι) σε τούτο δω, το νέο καράβι !

Όλα τα είχε περιορίσει,

και τρόφιμα είχε ψωνίσει
της συμφοράς, μπαγιατεμένα...
κι εντύπωση έκαναν σε μένα 
κάτι τεράστια κομμάτια
          [απο βόδια, χοντροκομμένα,
χρόοονια αφημένα αυτά.....
         [μες σε ψυγεία κατεψυγμένα.

Πα' στο κουβάλημα από τον ντόκο

                [πίσω μου ακούω μιά φωνή..... 

"Ρε, πάτε καλά ? φτούνα σα ζωντανά

               [οργώσανε όλη την Αργεντινή
ίσως και δυό, ίσως και τρείς
             [στα ψυγεία βρίσκονται δεκαετίες,
και τάφεραν για να τα φάμε
       [μεις τα πειραματόζωα, οι παρίες*.             *κατώτερη κοινωνική ομάδα                        

     _________________

       Δυό μέρες πριν είχαμε φτάσει
       με τσάρτερ πούχανε νοικιάσει
       να μπούμε πλήρωμα... κει μέσα...

        Αυτός
ο εκπρόσωπος λαμόγιο
                    [αυτή η διπρόσωπη μπαμπέσα,
        να φέρεται τον βλέπαμε, 
           [μυστηριωδώς, πρώτη φορά με μπέσα          
       μας μάζεψε στη τραπεζαρία
            [κι είπε "εκ μέρους της εταιρείας
       εγώ ατάκα...και επί τόπου
               [δοθείσης αυτής της ευκαιρίας
       σας ρίχνω ένα έξτρα και μοίρασε 
               [γένια γιαπωνέζικα για ρεγάλο*...."                   *δίνω        *αμοιβή

    _________________


Με το φρεσκοβαμμένο
                      [αυτό καράβι το μεγάλο,
φύγαμε καμιά φορά από γκέισες 
     [οι πιότεροι παρασημοφορημένοι*
και πετρέλαιο να φορτώσουμε
 [στον Περσικό η μοίρα μάς παγαίνει.

Με κόλαση πάλι θα μοιάζει
το περιβάλλον που θα βράζει..
Δίπλα μου ακούω ν΄ αναστενάζει
τον Ζώη, απ' τα Μέγαρα, την Πάχη:

"Ρε πού@τη σε μένανε όλο λάχει

κάθε φορά που θα μπαρκάρω,
να έρχομαι... και να παρκάρω,
μες στο χαμάμ του Περσικού.."
βλαστήμαε του καλού καιρού.

      _________________


Καργάραμε κρουντ όϊλ*, τέσσερα φίτ                      *crude oil (πετρέλαιο από την πηγή)
    [και έξη ίνσες απ' τα κουβούσια, στα τάνκια, 
κι ως τις φορτωτικές και το σταμπάι,
        [χαζεύαμε στη TV "Μπερνάρ και Μπιάνκα" 
μεσ' την τραπεζαρία όταν μιά φασαρία
         [στ' αυτιά μας φτάνει ζερβά απ' τον αλουέ*               *διάδρομο
το μπόμαν να ωρύεται σαν τρελός, ακούω,
                            [αυτόν τον θαρραλέο κουκουέ 
τον τελευταίο ίσως της Οενό*     
                                [ασθμαίνοντα, λαχανιασμένο,
αφού του βγήκ' η γλώσσα...
     [κι ολοφάνερα από το φόβο του καταχεσ@ένο,


      "Τα μάθατε... λέει τ' άσχημα χαμπάρια ?
     στο τσάκα βρίσκονται τ' αμπάρια...."

     τάπιασε* πάλι χοντρά ο κερατάς                               *Λαδώθηκε
     ο λαμογιάρης  Χωραφάς,
     κι έκανε τα στραβά τα μάτια,
     να βάλουνε κάτι κομμάτια
     αρχαία, μεταχειρισμένα,
     αντί για νέα στα εξαεριστικά,*              *βαλβίδες που ανοίγουν για αποφυγή έκρηξης
     και φράκαραν του κερατά*....                *ασφυκτικά

      τ' αέρια είν τρομακτικά που αναδύει το φορτίο
     κι όπως διέξοδο δεν έχουνε... ας πούμε αντίο,
     μ' ακούτε ?... μπορεί ν΄ ανατιναχτούμε,
     πουθενά δεν έχει να κρυφτούμε...)
     κι έχετε γειά που λέει το δημοτικό,
                   [βουνά, λόγκοι, ραχούλες....

     Κι οι "επαγγελματοτσαχπινούλες"
     θα μας ψάχνουνε, 
       [που περιμένουνε στο πόρτο,
     γιατί.... έχει πάει το ρεπόρτο....
     από το μούτρο, τον τροφοδότη,
     όπου η έννοια του η μόνη,
              [στη κυριολεξία η πρώτη,
     πάντοτε είναι να τα οικονομήσει
     και τις "φτωχές".....
       [τις εκδιδόμενες να ξεζουμίσει !"

Δέος και σοκ... παγώσανε όλοι,
           [το ρίξανε ακόμη και στο κλάμα
κάποιοι μικροί, μα κι οι μεγάλοι, ζούλα
            [κι όλοι μας, φίλοι μου, αντάμα,
"κρυφά εκάναμε μια προσευχή"
                για την Ζωή την..... προσεχή !

      ______________

Όσο δε, για τον "Γκαραντί",*                 εκπρόσωπος των ναυπηγείων                          
έκανε βέβαια, το παπί....
κι είχες την ευκαιρία να βλέπεις 
                          [έναν Γιαπωνέζο
να κάνει άνετα και 
                      [χαλαρά τον Κινέζο !

Σαν από θαύμα, σου λέω, 

                    πώς έχω σωθεί...
όταν το ρυμουλκό
             [σαν άγγελος θαρθεί
με τα μαστόρια, δηλαδή το συνεργείο
του ναυπηγείου, να δουν το πλοίο....
τότε και μόνο θα συνειδητοποιήσω
πως φτηνά πάλι τη γλύτωσα
     ["κοίτα να δεις ρε που θα ζήσω!"
_______________________________


* Γκαραντί, εκπρόσωπος του ναυπηγείου που μπαρκάρει στο νέο πλοίο 
για να παρακολουθήσει τις λειτουργίες μηχανών κι εξαρτημάτων του πλοίου.

* ΟΕΝΟ Ομοσπονδία Ελληνικών Ναυτεργατικών Οργανώσεων


___________________________________________________

Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος", βιωματικό έμμετρο έργο 
του Οδυσσέα Ηβιλάγια Νο 70, e-mail: pmataragas@yahoo.com  /  
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga


   σπασμένος κάβος  

Παρασκευή 23 Μαΐου 2014

Γαμώτο... φέρανε Στόρια !

   

                                     ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΟΥΣ ΣΑΡΑΝΤΑΔΥΟ ΔΡΟΜΟΥΣ
                                       
"Φτούνοι δεν χαμπαριάζουνε από άδειες..." 
                                       [μονολογούσα βρίζοντας ενώ ντουκιάραμε* ένα κάβο.  
κι είπα του αλητάμπουρα του Σάββα σαν πήραμε πιλότο στη Νέα Υόρκη...
               ["...είσαι να βγούμε όξω ? εγώ για πάρτη μου την κοπανάω και πάγω".
   

Πετάξαμε τα βιλάγια* και στη συνέχεια                                          
                            [δέσαμε κουτούκια σπρινγκ και κάβους, γερά στο μώλο,
που μ' ένα περίδρομο, εφόδια-τρόφιμα για το καράβι, 
                                            [είχε ο π@@@@ o σιψάντης* ήδη γεμίσει όλο !           

Και τώρα... όόόλο αυτό το πράμα, μεις οι χαμάληδες,
                                [έπρεπε στη πλάτη μας να κουβαλήσουμε,
όπως οι κούληδες της Ίντια, ένας πίσω απ' τον άλλο, 
                              [και πάνω στο "ντεκ"* να τ' ακουμπήσουμε...
Η πρώτη φάση δηλαδή από το χαμαλίκι... αφού
              [στη "δεύτερη" θάπρεπε και να τα τακτοποιήσουμε !



"Μαλάκα μου ..... για κοίτα ρε κάτι στόρια* τόνους         
         [που φέραν για κουβάλημα, ακούω να λέει τον Σάββα,
θα πάθουν οι πλάτες μας και τα πόδια μας,
          [θα μας φορτώνουν σα γαϊδούρια για καμιά βδομάδα".


Την κάναμε λοιπόν... με μικρά που λένε βηματάκια,
               [και σε δυό ώρες με το Γκρέιχουντ* βρεθήκαμε 
                                                                               [στη μεγάλη πόλη.
Την ξέραμε βέβαια από το σινεμά, μα από κοντά ήταν 
   [το κάτι άλλο, πραγματική βασίλισσα, δεν τη χορταίναμε, 
                                                                             [την γυρίσαμε όλη.

Τώρα, το τι έγινε στο καράβι όταν λείπαμε
             [μου τα διηγότανε την επομένη ο Χιλιάνος ναύτης Φερνάντο Τόρες:

"Πλάκα έπαθε ο φωνακλάς γραμματικός μας,
                                                               [ σαν φύγατε εσείς, μετά κάνα δυό ώρες,

βλαστήμαε και απειλούσε ο κοιλαράς Κασιώτης, το καραβόσκυλο,
                                                                            [ο αγριομούτσουνος καπτά Θανάσης,
 όταν διέταξε από τον τηλεβόα επιτακτικά, συνέχισε ο Τόρες,
        [και μούπε σύρε τους δυό κηφήνες, Σάββα και Οδυσσέα να τους φωνάξεις,
και με αυτούνους*  δουλειά να πιάσετε στο τσάκα τσάκα,
                         [να αρχίσετε να φέρνετε μέσα το πράμα όλο, δώθε κάμετε στίβες,
και μου το ξέκοψε σκυλοβρίζοντας προκαταβολικά, 
                           [ούτε να περάσει απ' το μυαλό σας για να σηκώσετε τις μπίγες..."                     

"Τώωωρα !  τ' απάντησα... πετάξαν τα πουλιά,
                     [χαζεύουνε τους 42 δρόμους, και κάνα "σκατς" θα πίνουνε στην υγειά σου,
μούπανε δε για να στο πω κι απ΄τη τσαντίλα σου να σκάσεις. πως σε δέκα μέρες
    [την κάνουνε (ξεμπαρκάρουνε) στην Μάλτα και για τα στόρια σπάσε τα κερατά σου.

__________________________


*Στόρια,
εφόδια και τρόφιμα
*ντουκιάρω, διπλώνω και τακτοποιώ τον κάβο
*βιλάγια, λεπτά σκοινιά
*σιψάντης, προμηθευτής
*ντεκ, κατάστρωμα
*Γκρέϊχουντ, εταιρεία υπεραστικών λεωφορείων
*Σκατς
, ποτό
*Κουτούκια και σπρινγκ, σκοινιά ή σύρματα



______________________________________________________

Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος". βιωματικό έμμετρο έργο
του Οδυσσέα Ηβιλάγια Νο 69 / e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga
_______________________________________________________________


   σπασμένος κάβος  



Πέμπτη 22 Μαΐου 2014

Οι ΛαθροΖωΐτες


Το "Κρεμασίδι"  των ναυτικών

Η καμπίνα ήταν για δύο,
και ο Νίκος ο Σαμπάτης,
πριν τη βάρδια,  μες στο κρύο,
για κουβέντα ήρθε ο ναύτης....

Ως συνήθως είχε αρχίσει,
με το  "πως",  είχε γυρίσει,
με την γκαρσόνα την ωραία,
την Αμερική  λαθραία,
σαν την είχε κοπανίσει
μία μέρα απ' το καράβι,
κι όταν τόχαν καταλάβει
ήταν αργά...
       [αφού είχε προλάβει
να πάει στη Τζόρτζια,
                               [στη Σαβάννα 
στη γκόμενά του τη νταρντάνα,
πού 'ξερε... εκεί δεν κινδυνεύει
από μιγκρέ,* που μόνιμα
                               [παραμονεύει                                 *Αλλοδαπών            
για κάθε ξένο χωρίς άδεια... 
κι ως επί το πλείστον
                         ["παραγάδια"
ρίχνουνε ύπουλα 
                        [κοντά στα πλοία.

Ρουφιάνα αν δεν βρεθεί καμία,
δύσκολα θα σε μαγκώσουν,
στο κρατητήριο να σε χώσουν,
και στη συνέχεια....
                       [να σε απελάσουν
χρόνο καθόλου δεν θα χάσουν... !

Ψέματα ας μη διαλαλάνε 
απ' την τιβή, 
             [ότι καλοπερνάνε,
οι Έλληνες  λαθραίοι
                                  [στην Αμερική,
όπου απ' τα καράβια
                            [μπήκανε σκαστοί, 
γιατί μαρτυρίες ....
            [καμποσες από κει
τ' αντίθετα μας έχουν πει....

Αξίζει βεβαίως να σημειωθεί,
το εισιτήριο......
                [για την επιστροφή, 
του εισελθόντος,
         [στη χώρα παρανόμως 
σύμφωνα μ' ότι λέει ο νόμος,
πληρώνει η ίδια........... 
                          [η ναυτιλιακή εταιρεία
που από πλοίο της
  [μπήκε λαθραίος χωρίς άδεια καμία.

Τις δύσκολες μέρες, 
                       [τ' άγρια και τα ωραία
με σπουδή διηγούνταν στην παρέα,
και στη "Βικτώρια"
            [κάποτε να γυρίσει,
ονειρευόταν,  για να ζήσει
πάλι εκεί, σε κείνη,
[την πλατεία πούχε αφήσει....

(που νάξερε ότι είχε σβήσει
ο χρόνος την παλιά Βικτώρια,
πάν' τα κορίτσια,

                          [πάν' τ'αγόρια)

και όσο αυτός μας διηγόταν,
από το στόμα του κρεμόταν
η ταξιδιώτισσα
                 [δική μου φαντασία,
που μέσα από τη μυθοπλασία
του σινεμά, χρόνια πια τώρα
με όνειρα, 
             [δεν έβλεπα την ώρα,
στην Αμερική κι εγώ να πάω.

Μάθαινα τρόπους,
                        [για να το σκάω,
και,  πως  μιγκρέδες*
                                 [ν’ αποφεύγω.....                  *υπηρεσία ελέγχου αλλοδαπών             
.... έτσι, τη μέρα που θα "φεύγω"
νάμαι καλά προετοιμασμένος,
και πλήρως κατατοπισμένος.

Πες πες, μας ξενύχτησε ο τρελο Νίκος...

Αγριομεσάνυχτα και δυνατός
                    [πα στον μπουλμέ ο χτύπος
μα πιο δυνατή......
                   [ακούστηκε η  φωνάρα                    
του ναύτη Μήτρου του Κλεισάρα:

"Ξύπνα για  «σκάτζα βάρδια»  βλάκα,
  και ν' απειλεί (τάχα μου πλάκα)....  
...να μην ξανάρχομαι, έεε... μα@@κα?"

κι έφευγε τραντάζοντας τον μπουλμέ* ο τύπος,                           *μεταλλικός τοίχος καμπίνας
απ' την αναμπουμπούλα...
                 [πάααει....  και του διπλανού ο ύπνος !

Χασμουριότανε.......
                   [ακατάπαυστα ο Νίκος
 ενώ συγχρόνως μίλαε...  
            [και γω φοβόμουν ότι ίσως,
να έφευγε για ύπνο και να αφήσει
την διήγηση ετούτη

                               [που είχε αρχίσει
ο πολύπειρος αυτός 
              [κοπανατζής με παρελθόν.  

Ξάφνου γυρνάει και μου λέει.......
                                    [ Άκου λοιπόν

"Το κρεμασίδι των ναυτικών"            
εκ του δικού σου του λαιμού
να κρέμεται,  καλού-κακού
μικρέ, τον κόσμο όταν γυρνάς.

Για να μην γίνεις, "της καρπαζάς", 
στο μενταγιόν, νάχεις στριμένο,
κατοστοδόλαρο 
                   [επιμελώς κρυμμένο. 
Έτσι στα παλαιά σου 
       [υποδήματα θα γράψεις,
όταν με το καλό το "σκάσεις",
όποιο σκατοεργοδότη
                           [πάει να σ' εκβιάσει,
απ' την αναγκη σου για δουλειά
                  [το κ@@ο να σου πιάσει,
να βγάζεις δηλαδή δουλειά στο τζάμπα,
κι υπάρχουν πολλοί τέτοιοι
 [που σε πεινασμένους κάνουν το μάγκα.

Έξω απ' το πλοίο όταν "πηδάς",
για Νέα Υόρκη σαν το σκας,
θα αισθάνεσαι άνετος.....
           [στη φτώχεια σου πασάς...

Σαν το χαρτί το πράσινο
                            [θα βλέπει ο κάθε κερατάς
αν κάτω απ' τη μύτη του
                    [το κατοστοδόλαρο του κουνάς,
παίρνει το μήνυμα, 
                       καταλαβαίνει πως δεν πεινάς,
γιατί ακούραστα τους δρόμους
                                              [θε να  γυρνάς
κι από κάθε καρυδιάς καρύδι αφεντικά
                                    [δουλειά συ θα ζητάς...."
__________________________________

 
Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος". βιωματικό έμμετρο έργο του Οδυσσέα Ηβιλάγια 
Νο 68 - e-mail: od.heavilayias@yahoo.com / Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων k. mataraga 
___________________________________________________________________________





  σπασμένος κάβος 


Η Γρασαδορο-θηρία





Υπό το μηδέν

Τα νέα είναι ευχάριστα,
για όσα είν' αγρασάριστα
αμπάρια και μπουλόνια....

Είχανε καναδυό χρόνια
να στείλουν γράσο,
                      [έστω ένα "πόντο",*                            *ντενεκέ
απ' όταν πόρτο πιάσαμε 
        [στον Εύξεινο τον  Πόντο
και τα μαντάτα είχανε έρθει*....                            *Οδησσό

Η Εταιρεία δεν θα παρέχει,
και..ως εδώ και μή παρέκει...."
είχαν μηνύσει,
        [κι αμάν τα έξοδά σας,
να σπάσετε τα κέρατά σας,
μας βγάλατε σπάταλοι
                      [στο δρόμο."

Μετά τον πρώτο τρόμο,
είπαμε....ρε δεν πηδιώνται,
(δεν γράφω δεν @@@νται

έκανα εξ ανάγκης
                     [αυτολογοκρισία)
ας συνεχίσουμε όμως
                              [την ιστορία....

Φορτώναμε λοιπόν με φούρια
ενώ μπαινόβγαιναν λιγούρια,
άλλος για το ρεγάλο,
άλλος γιατί 'χε "κάλο"...

Σύνηθες στα λιμάνια,
καθώς πολλά τσογλάνια,
θέλουν να εκμεταλλευτούν
και να αρπάξουν ότι "βρουν",
μπορεί ακόμη και κάτι
      [πολύ ασήμαντο ευτελούς αξίας, 
στα δε πρατιγαρίσματα* τις ζούμε                         *έλεγχοι ελευθεροκοινωνίας 
               [τις "καταχρήσεις εξουσίας",
τις βλέπουμε εμείς στην πράξη,
αν έχεις τύχη διάβαινε
                [το πλοίο όπου αράξει......

       _______________


Οι μούτσοι ακολουθάνε όλοι
τον ναυτολοστρόμο  
             [Μιχάλη Παπατσόλη                               *παρατσούκλι
κοντά στα στόρια,
  [που αφημένα είναι στο μώλο,
κι από εργάτες, αρπάν' με δόλο
ένα γρασαδόρο*                                                   
*εργαλείο γρασαρίσματος
           [προσωρινά παρατημένο                                                      
που στη προβλήτα 
                 [είδαν ακουμπισμένο
καθώς δουλεύαν ντόπιοι 
          [κει πέρα προηγουμένως....

Οι εργάτες γυρίζουν
                          [κι επισταμένως
ψάχνουν, μα μάταια,
                             [και επομένως...
κεφάλια στρέφουνε,
   [και μας  κοζάρουν με υποψία,
μας βρίζουνε και μας λεν μαφία !

Την κάναμε εξ ανάγκης
               [αλλά σιγά την αμαρτία",
(ο γρασαδόρος 11 μηνες
     [ήτανε ρεκουζισιονπαραγγελμένος*                   *λίστα προμηθειών
αλλά αδικαιολόγητα  αργοπορημένος.

Τη μία λέγανε απ' τα γραφεία
     [πως ο "σιψάντης"* ήτανε παρμένος,                 *προμηθευτής εφοδίων 
την άλλη ότι το ξέχασε 
                       [τα είπαν επανειλημμένως !

Τον βούτηξε ο μπόσης λέγοντας
                     [τώρα επιτέλους...  θα τσουλάνε,
μας έχουν @@@@σει τα κωλοαμπάρια,
                         [του κερατά, που όλο κολλάνε...."

Του καραβιού μας τα αμπάρια
ανοιγοκλείνουνε σα συρτάρια,
μα φρακάρουν απ’ το μινεράλι*                           *χωματομετάλευμα                             
που για να το ξεφορτώσουμε
         [ήρθαμε Αμερική και πάλι..

Μούτσος για όλες τις δουλειές,
          [πάω και σκίζω ένα ρετάλι,
κάνω πανάκια και τυλίγω
     [τους πύρους, ενώ γρασαδοράκια*          
προσθέτω βιδώνοντάς τούτα,
           [όπως βιδώνουμε παξιμαδάκια,
καθως τα περισσότερα
          [από το ανοιγόκλειμα έχουνε φύγει,
και όλα αυτά καθώς το χιόνι στρώνει
      [και άσπρο στρώμα γρήγορα με τυλίγει.

Γενάρης και είναι η Φιλαδέλφεια
"κοκαλιασμένη", 
   [κι εγώ ο άμοιρος έχω συνέχεια, 
απ' τόνα αμπάρι, πηδώ στο άλλο,
που το ύψος τους αν πέσεις
                     [είναι αρκετά μεγάλο..

Η λαμαρίνα όπου πατάω
       είν' σκεπασμένη όλη με πάγο,
και ο μ@@@@ς....  δεν κοιτάω
  [το που τυχόν, εγώ....  θα πάω
εάν τυχόν λίγο γλιστρήσω.

Μα απ' το χιόνι σαν γυρίσω,
"πρήζω ευθύς", του μπόση
                               [το 'να μάτι,
για μήνες τον ρουφιάνο,
                            [τον είχα άχτι....

Ήταν η πρώτη μας η στάση,*                     *εξέγερση
και με το τζόβενο* 
         [Κουμπάκη Αναστάση,                       *μαθητευόμενος ναύτης
πήραμε "εύφημο μνεία",
κερδίσαμε εκτίμηση, 
         [αληθινά βραβεία
απ’ τους παλιούς της Οενό*                        *Ομοσπ. Ελληνικών Ναυτεργατικών Οργανώσεων      
που 'χαν ξεμείνει.....
                        [απ' το καιρό,
που πολεμήσανε για μας
                   [μέσα στα πλοία
χτυπώντας μιζέρια
                   [και κάθε αδικία, 
που υποχρεώσαν τους ιδιοκτήτες
        [να τρων σε πιάτα* οι ναυτικοί,          *έφερνε στη βαλίτσα ο καθένας
νάναι μ' ωράριο κι όχι.....
      [μέχρι τη δύση απ' την ανατολή,
και να τους δίνουνε 
                  [κουβέρτες και σεντόνια,
το κρέας νάναι καθημερινό,
      που ήτανε "σαν τα χιόνια"

Έτσι εμείς οι νέοι τότε, 
                   [εγώ και άλλα τζόβενα σωρό, 
είχαμε ακούσει για τους αγώνες τους
               [και δείχναμε μεγάλο σεβασμό,
τους βλέπαμε σαν υπερανθρώπους
          [και τους ακούγαμε όλοι με δέος
τους τιμούσαμε δε γιατί....  
                         [είχαμε κι έχουμε χρέος.

Δυό από "δαύτους", παληκαράδες, 
στους άλλους λέν',  "Ρε κερατάδες
είδατε τι τσαγκό που είχαν
                    [οι μουτσοι πιτσιρικάδες ? !
τους κατα@ά@@@@ν τις μανάδες,
και 'σείς δω πέρα κότες ....  
                       [το δάκτυλό σας πιπιλάτε,
σας τη "φοράνε" σφυράτε αδιάφορα,
                [και ότι σας λένε το "ρουφάτε"....*      *σας εκμεταλλεύονται και δεν διαμαρτύρεστε

__________________________________________________________-

Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος". βιωματικό έμμετρο έργο
του Οδυσσέα Ηβιλάγια No 67/ e-mail: pmataragas@yahoo.com /
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga 



spasmenos kavos