Σάββατο 17 Μαΐου 2014

Τα μάτια της τα θαλασσιά


"Τα μάτια της τα θαλασσιά     
                       [πήραν τα ρέστα μου όλα,"
διηγόταν ο Μπάμπης στο Μεμά,
                [κι ενώ εβάφαν στη βαρδιόλα
είχαν αφήσει τη δουλειά
     [πόντα, πινέλα, γυαλόχαρτο, κοπίδι. 

Τούς κάνει ο Μπόσης* τσακωτούς                                  *Λοστρόμος                       
            [και βάνει μπρος το βλαστημίδι, 
βαλίτζες αμέτε φτιάξετε,
                                   [απολυθήκατε ήδη. 

Λοστρόμος καραβόσκυλο,
                      [όλο βλαστήμια κι απειλή,
μα που τα ξεχνούσε αμέσως,
                        [απ' την επόμενη στιγμή.

"Άμε του λέει ρε μούργο Μπάμπη,
                       [πιάσε να κάνεις ματισιά,*                      *επισκευή κάβων                    
σύρε και φέρε τη ματσόλα...*                                          *αιχμηρό εργαλείο
          [κι άσε τη γκόμενα, ξέχνα τη πιά, 
'δω βρίσκεσαι ήδη σε δεσμό,
                           [και μάλιστα με πολλές,
σ' ένα δεσμό Ζωής-Θανάτου,
  [και σου θυμίζω κάμποσες απ' αυτές !!  
Φασίνα, Αποξένωση Αϋπνία,
                             [Ταλαιπωρία, Αγωνία, 
Μοναξιά, Κλεισούρα, Θύελλα, 
               [Τρικυμία, Απονιά, Υποκρισία.  

Τάπε αυτά κι έφυγε βλαστημώντας,
         [από συνήθεια τώρα, χωρίς αιτία.
                                                 
Σαν σήμα είναι κατατεθέν
                         [του καθενός λοστρόμου,
να βλαστημάει φταίει δεν φταίει
              [για υπακοή, μέσω του τρόμου,
του κατωτέρου του πληρώματος,
        [στους μούτσους και στους ναύτες,
ως το τελείωμα της μέρας
                    [να ρίχνει βρισιές βαρβάτες.

Έζησα και τ' απίστευτο
                         [μ’ έναν Μαθιό λοστρόμο,                      
ν’ ακούς βρε τον αντίχριστο
                       [μπροστά σ’ όλο τον κόσμο,
να βλαστημά την Παναγιά... ακόμα
      [και στην εξόδου του, μες τον δρόμο.

Μα, κάποτε ρεμετζάροντας,*                                           *δένοντας στη προβλήτα         
                               [επάνω στο καμπούνι*                          *στη πλώρη                         
στο κάργα το σκοινί τεζάροντας
              [να μοιάζει ξύλο, σα μπαστούνι,

δυό κάβοι του μαγκώσανε
                             [το χέρι ανάμεσά τους,
και τον Μαθιό ακούσανε...
                 - δεν πίστευαν στ’ αυτιά τους -
στην Παναγία κλαίγοντας να ζητά
                          [έλεος να τον βοηθήσει...
και να υπόσχεται μετανοιωμένος
                  [πως... δεν θα την ξαναβρίσει !

Ήρθανε και τον πήγανε στα επείγοντα
                                                [με το ασθενοφόρο,
μα οι βλαστήμιες μείνανε, και δυστυχώς,
     [ακόμη κυριαρχούν στον καραβιών το χώρο. 
_______________________________________________________________

* Το περιστατικό συνέβη με το τάνκερ Coral Trader στη Punta Cardon στη Βενεζουέλα το 1967.
 


Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος". βιωματικό έμμετρο έργο
του Οδυσσέα Ηβιλάγια Νο 63 / e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga




   σπασμένος κάβος  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.