Τετάρτη 21 Μαΐου 2014

Εδωδιμοπωλείον Μάτο Γκρόσο



Ομόνοια - Τάιμς Σκουέαρ


Τον ντοκουμάνη* Συμεών,                                              *λοστρόμος μηχανής                       
ενώ ‘χε μπει ο νέος,
     [ο εικοστός πρώτος αιών,
και είχαμε κι οι δυό 
                       [μαλλιά με "χιόνια",
τον ετρακάρισα εχθές,
   [όλως τυχαίως, στην Ομόνοια…

Μου περιέγραψε ο παλιόφιλος
       [πως έγινε τελικά μπακάλης,
ενώ 'τανε καραβομηχανικός
          [ο μαστρο-Μιχάλης Μάλης...

Και συνεχίζοντας μούπε
              [πως τη κοπάνησε στο Σάντος* 
μαζί του και το κωλόπαιδο ο Λαδάς,
                          [ο Παναγιώτης Πάντος, 
που ο μπάσταρδος κελάηδησε, 
               [σαν τον τσιμπίσανε οι "Μιγκρέδες"*                        *Υπ. αλλοδαπών
μα το ξανάσκασε, αλλά σκοτώθηκε,
   [πηδώντας στο κενό από τους καμπινέδες....

Έτσι για να μην πιάσουνε τον Μάλη
      [πήγε και έσκαβε στο Μάτο Γκρόσο,*                                 *Βραζιλία
και καμαρώνει τώρα ο παππούς,
                     [για την πορεία του ωστόσο,
αποδεικνύοντάς το.....
                         [δίνοντας το όνομά του,
στο μπακάλικο που άνοιξε 
                            [σιμά στη γειτονιά του.

Ήμασταν.....  παλιά μαζί στο "Δάφνη",
μου είπε όμως, αν και ερείπιο,
    [στον Πειραιά δουλειά πως ψάχνει....

Γέρος πια ήτανε,
           [ο φουκαράς Μιχάλης,
άφραγκος και ασπρομάλλης....

Εθυμηθήκαμε παλιές ατάκες
που μας ελέγαν,
    [απρόκοπους και "βλάκες",
και πως δεν θάχουμε προκοπή
                           [μα ούτε και χαΐρι…
και απαντούσαμε ντουέτο,
                 [γ@@ίδια και άι σιχτίρι"...

Το ίδιο, μας λέγανε οι παλιοκερατάδες,
στη πρώτη κοπάνα, στη Νέα Υόρκη,
                             [που πήγαμε"πιατάδες",
και ενίοτε στις γέφυρες
       [οι ενέριοι που λένε "μπογιατζήδες",
σιγά ρε φλώροι (οι καθώς πρέπει)
                   [δεν γίναμε και νταβατζήδες,
τέτοιους ξερόλες 
      [τους έτρωγα από μικρός στη μάπα
...μα, σταματώ καλύτερα εδώ.... 
                         [με τις βρισιές και δαύτα. 

Κάποτε για κάποια γκόμενα,
     [με τον Μιχάλη γίναμε μαλλιά κουβάρια,
και έκτοτε δεν τον ξαναείδα,
    [έχασα εντελώς του φίλου μου τ' αχνάρια..

                        __________

Αποχωριστήκαμε στην Ομόνοια
  [αφού αγκαλιαστήκαμε για τελευταία πια φορά, 
και οι στερνές του λέξεις ήταν,
        "σαν νάχαν δίκιο τότε οι φλώροι του κερατά"! 

Σε σκέψεις έπεσα στο δρόμο της επιστροφής, 
και τα σπασμένα Αγγλικά μισοάκουγα 
                              [κάποιας απροσδιόριστης φωνής, 
που έμοιαζε Γιαπωνέζας, ή Περουβιάνας, ή Ινδής,
ή Πορτορικάνας, ή Βραζιλιάνας,
                                     [ή Κορεάτισσας, ή Κουβανής, 
ενώ ψιθύριζε..... "τη λευτεριά του νου σου
                            [μόνο στο άγνωστο θα τη βρεις
και σαν την ανάμνηση τη δική μου
                          [δεν θάχεις καμίας Στεργιανής*       

                                                                   
                                                                             Σημ. *Η λέξη από «Στεργιανή Ζάλη» Καρκαβίτσα

_________________________________________

Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος". αυτοβιογραφικό έμμετρο έργο του Οδυσσέα Ηβιλάγια σελίδα 260
(Κατ.110)  e-mail: od.heavilayias@yahoo.com  /  Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων k. mataraga 
_____________________________________________________________________________


* Σάντος (πορτογαλικά: Santos [ˈsɐ̃tus]) είναι πόλη-λιμάνι και δήμος στην πολιτεία Σάο Πάολο, Βραζιλία. Η πόλη εκτιμάται ότι έχει πληθυσμό 433.966 κάτοικοι, όσον αφορά το 2015, και αποτελεί τμήμα της μητροπολιτικής περιοχής Μπαϊσάντα Σαντίστα, η οποία έχει πληθυσμό 1,7 εκατομμύρια και της οποίας είναι ο πολυπληθέστερος δήμος. Η πόλη βρίσκεται εν μέρει στο νησί Σάο Βισέντε, στο οποίο βρίσκεται τόσο η πόλη Σάντος και η πόλη Σάο Βισέντε, και εν μέρει στην ενδοχώρα. Απέχει περίπου 80 χιλιόμετρα από το Σάο Πάολο. Η Σάντος ιδρύθηκε το 1546 από τον Πορτογάλο εξερευνητή Μπρας Κούμπας.



Σάο Πάολο


* Σάο Πάολο (πορτογαλικά: São Paulo, 
Άγιος Παύλος) είναι μεγαλύτερη σε πληθυσμό και οικονομική ανάπτυξη πολιτεία της Βραζιλίας και βρίσκεται στα νοτιοανατολικά της χώρας. 
Διοικητικό της κέντρο είναι η πόλη Σάο Πάολο η οποία είναι και η μεγαλύτερη πόλη της Βραζιλίας και όλης της Νότιας Αμερικής.
Η πολιτεία συνορεύει βόρεια με την Μίνας Ζεράις, ανατολικά με το Ρίο ντε Ζανέιρο, νότια με την Παρανά και δυτικά με το Μάτο Γκρόσο ντο Σουλ.

















* Μάτο Γκρόσο, (πορτογ. Mato Grosso, δηλαδή «Πυκνοί θάμνοι») είναι η τρίτη μεγαλύτερη (σε
έκταση) από τις 26 ομόσπονδες πολιτείες της Βραζιλίας, στα δυτικά και κεντρικά της χώρας. Η πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της είναι η Κουιαμπά. Η έκτασή της Μάτου Γκρόσου είναι γενικά επίπεδη και παρουσιάζει τρία διαφορετικά οικοσυστήματα: το σεράντου (τροπική σαβάνα, το πατανάου (υγρότοποι) και το τροπικό δάσος του Αμαζονίου. Η βλάστηση βοσκοτόπων καλύπτει το 40% της πολιτείας. Στα μεγάλα τουριστικά αξιοθέατα είναι ο Εθνικός Δρυμός Τσαπάντα ντους Γκιμαράες, με τα σπήλαιά του, τα μονοπάτια του και τους καταρράκτες του. Στα βόρεια απλώνεται η ζούγκλα του Αμαζονίου, που αρχικώς κάλυπτε το μισό της πολιτείας, αλλά σήμερα έχει περιορισθεί σημαντικά εξαιτίας της υλοτομίας, της βοσκήσεως και της γεωργίας.


______________________________





σπασμένος κάβος  

2 σχόλια:

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.