Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2014

Ρεεε... Τι Βιασύνη είναι Αυτή ?







Λαμαρινίασης το ανάγνωσμα


   Λαμαρινίαση, με ειρωνία,
οι ναυτικοί την λέν' στα πλοία....
Βαφτίσαν έτσι την ανία
που προκαλεί απελπισία ! 


   Σε πιάνει πρόσκαιρα  μιά τρέλα
από τα πήγαινε-έλα
του καραβιού... 
                          .....Με τη στεριά
να φαίνεται από μακριά,
καθόλου δε, καμιά φορά.


   Πενήντα μέρες στη σειρά,
πηγαίνοντας προς μπαρμπαριά,
άρχισε  να με βαρά
σα βαριοπούλα στο κεφάλι,
κι όλα γύρω μου ένα "χάλι". 

   Ο κόσμος γίνεται ....μικρός,
σε ενοχλεί ο διπλανός
κι όλο το πλήρωμα....
                                    ....κάπου τριάντα,
και αισθάνεσαι για πάντα,
θα τους μισείς....  
                             ....ωστόσο
στο πόρτο, με τον πρώτο μπότσο*,                 *Δέσιμο πρώτου σκοινιού με προβλήτα
που έχουμε τη σιγουριά,
πως δέσαμε πια στη στεριά,
βγαίνουμε αγκαλιασμένοι
και πάμε συστημένοι,
πολύ αδελφωμένοι,
πάλι για μπουρδελότσαρκα...

   Βγαίνουμε απ' τα όστρακα

όπως τα σαλιγκάρια....

   Γράμματα και χαμπάρια,*                               *Αλληλογραφία με τους δικούς
θα μελετήσουμε μετά...
...ακόμα και αυτά,
τα πολυποθημένα
απ' τους δικούς μας τα γραμμένα,
σε δεύτερη μπαίνουνε μοίρα...

   Η αρραβωνιάρα η κακομοίρα
θα κάνει πως ....δεν ξέρει !
Σίγουρα θα υποφέρει,
να δέχεται την απιστία.
"Ανώτερη είναι βία",
καρτερικά θα πει                       
να παρηγορηθεί...

   Του ναυτικού η πλευρά 
δεν έχει ενοχή καμιά, 
γιατί ετούτος θεωρεί
ότι είναι ανάγκη φυσική
όπως και επιτακτική"...

Λάδι, λοιπόν, αυτός θα βγει,
συνείδηση έχει καθαρή,
"λευκό μητρώο" για αρχή
για μια ανθόσπαρτη ζωή ! 


   Στο πόρτο όμως τι συμβαίνει
που ένα μπουλούκι ναύτες βγαίνει.. ?

   Που πάνε όλοι "συστημένοι",
με τα δολάρια φορτωμένοι... ?

Άλλος ρε πάει να βρεί ξανθιά,
άλλος, μελαχρινή....

     Ρέεε....
                 τί βιασύνη είν' αυτή ?




__________________________________________________________________


Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος", βιωματικό έμμετρο έργο 
του Οδυσσέα Ηβιλάγια  No 105 /  e-mail: od.heavilayias@yahoo.com / 
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga


Spasmenos kavos


Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2014

Σύντομα θα Πλουτίσεις...

Ο Οδυσσέας δεμένος
                                ...ότι Ζητάς θα Αποκτήσεις !                          
  Με δέσαν στο κατάρτι,
κείνο τον παγωμένο Μάρτη, 
κάποιοι υπεράνω υποψίας, 
(αναμφιβόλου τάχα, αξίας)
όπως τον Οδυσσέα,
κει κάτω στον Περαία,
και μ’ άλλους νοματαίους
ριχτήκαμε "εις ματαίους
αγώνας"...  για το χρήμα,
μια πλάνη... 
                       κι ήταν κρίμα..

Για γέφυρα* προδιαγραφές,                         *αξιωματικός βάρδιας
ήτανε, οι σπουδές,
μα,  βρέθηκα κουζίνα*                                    *βοηθός μάγειρα
με λάντζα και φασίνα.

Πιστά αφεντικόσκυλα,
όπως τα κυνηγόσκυλα,
με βούτηξαν σαν θήραμα...
προς εκμετάλλευση 
                       [το πείραμα.

Πειραματόζωα οι "μικροί",
και απ' τη πρώτη τη στιγμή
που μπήκαμε στο καράβι
κάποια τομάρια,
      [του πλούτου μπράβοι,
μας εκμεταλλευτήκαν
και πα στη κρίση του 58
       [την ευκαιρία βρήκαν,
να κάνουνε καμιά δουλειά
          [στο τζάμπα οι αχρείοι 
να γλείψουνε τ' αφεντικά,
        [παλιάνθρωποι γελοίοι
γλυτώνοντας έτσι λεφτά
  [μπας και φτωχύνει η εταιρεία...

Στις πρύμες βαποριών
                     [και στη τραπεζαρία
επήρα όλες τις γνώσεις,
και στη στεριά....
            [ζούσα με δόσεις….

"Εν τη αφίξει" στο καράβι,
κάποιοι μας είχαν παραλάβει, 
κάποιοι ξεφτιλισμένοι,*                                 *χωρίς κανόνες ηθικής
που μας την είχανε στημένη...
και τάχα για να μάθουμε,
που,  κακοχρονονάχουνε,
μας κάνανε μικρά χαμάλια,
και απ' την κούραση....
                          [σμπαράλια...

Για όλα αυτά τα χάλια,
παίρναμε, σημερινό
μηνιαίο τακτικό μισθό,
που 'ταν δεν ήταν εκατό,
υπολογίζοντας σε ευρώ, 
να κοπανάμε σίδερα*                                 *ματσακόνι (ξεσκούριασμα με σφυρί)
ως τα απομεσήμερα,
γι αυτά τα....
         [φραγκοδίφραγκα,
και κάθε δε βαρύμαγκα
να κάνει τον έτσι....
      [να κάνει τον καμπόσο
και να διατάζει κάθε τόσο.

Ο έρμος βρέθηκα...
      [αιχμαλωτισμένος
Ro-ro ship
σαν νάμουνα δεμένος
κι εγώ, πα' σε κατάρτι.

Από της γης την άκρη
το εισιτήριοτης φυγής
           [ήτανε στην ουσία,
μία μικρή θα έλεγα
                        [περιουσία.

Της γης οι κολασμένοι !!
άδικα καταδικασμένοι,
μ' αδύνατη επιστροφή, 
απ' της νιότης μας 
                   [τη φυλακή,   
που ατενίζαμε 
           [απ' τις ράδες
όλοι οι πιτσιρικάδες,
τα στεριανά τα φώτα,
και λέγαμε σαν πρώτα
μιά μέρα ίσως
               [εμείς θα ζούμε...", 
για,  να παρηγορηθούμε.


Ro-ro ship

Πριν να μπαρκάρω μούχαν πει
πως.... "θα βρεις παράδεισο εκεί,
              όλοι θα σε ζηλεύουν
              και θα σε κολακεύουν,
              σύντομα θα πλουτίσεις,
              ότι ζητάς θα αποκτήσεις
              και ευτυχής θα ζήσεις"

Φίλε μου....
          [ένθεν κα κείθεν
άκουγα τέτοια "δήθεν".

Ποτέ δεν μου 'πε ρε κανείς
που πας βρε Καραμήτρο
           [ταλαίπωρε να μπεις ! ?

Ούτε κι ο μπάρμπας μου
                          [ο γραμματικός,
που ότι μάζευε στα μπάρκα
   ['ρχόταν και τόπαιζε ματσός,
                     
Γιατί ρε καπτα Μήτσο ?
Γιατί ρε θείε Μήτσο ?

Γιατ' έκανες τη "πάπια" ?
αφού ‘ξερες πως χάπια,
και λόγια της παρηγοριάς,
κρύψιμο της  "ανηφοριάς"*                                       *δύσκολη και επικίνδυνη ζωή
είναι οι φρούδες υποσχέσεις,
που λέν'  "πως θα μπορέσεις
                  ν’ αφήσεις τη μιζέρια
                  αν έρθεις στα πετρέλαια,*                     *στα δεξαμενόπλοια
                  ή στα "Ρο Ρο"* ή στα βουβά,*             *Roll on Roll off' για αυτοκ.ίνητα κ.λ.π
                  δουλειά στα πλοία γενικά                
                  και στα φορτία χύμα,*                           *φορτηγά πλοία
                  όλα θα πάνε πρύμα..."

Δεν λέω....  με λίγη τύχη κι αν δεν πνιγείς
                                       [μπορεί να κονομήσεις,  
όμως κανείς δεν θα σου πει,
                      [για τη γκανιότα που θ' αφήσεις,
τούτο κατόπιν εορτής στο σώμα σου
    [και στην ψυχή σου "ουαί" θα αντικρύσεις....
__________________________________

Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος", βιωματικό έμμετρο έργο
του Οδυσσέα Ηβιλάγια No 104 / e-mail: pmataragas@yahoo.com /
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga







   σπασμένος κάβος 

Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2014

Αχ Ελλάδα Σ' αγαπώ


                           

Οι Ελληνικές πατημασιές δεν σβήνουν 
μ' αποφάσεις

   Με μηχανές κάργα στο φούλ,
    πέρασα από την "Ις- ταν μ-πούλ".

    Απ' τις αρχαίες μας πατρίδες,
    περάσαμε με παρωπίδες,
    κι όλοι εκ του πληρώματος,
    οι επί του καταστρώματος,
    επί του επιδόματος,
    είχαν την προσοχή τους,
    αδιαφορώντας, αν η φυλή τους
    σε τούτα δώ τα μέρη,
    και στην Ασία εν μέρει,
    είχε μεγαλουργήσει.

    Τ' όνειρο έχει σβήσει,
    μα να σταθεί λίγο η ματιά
    δεν το αξίζει ρε παιδιά,
    σε 'κείνες τις πατρίδες,
    όπου αιώνων καταιγίδες,
    και όλων των ειδών βαρβάροι,
    τις άλωσαν...  τις έχουν πάρει ?


Με τα βαπόρια κάθε τόσο
πόρτα* αλλάζαμε....  ωστόσο                     *λιμάνια
στα ξένα όταν βρέθηκα,
πολύ παραξενεύτηκα
που άκουγα παραποιημένα, 
σε ελληνικά  αλλοιωμένα,
ονόματα κακοεκφωνημένα,
συχνά απ' τον καθένα,

πούχαν οι τόποι οι δικοί μας.
και πριν την αποχώρησή μας
τους λέγαν έτσι οι πρόγονοι μας.

Κάποτε βρέθηκα "εκεί",
στην άλλοτε "Ελληνική"
ιστορική περιοχή,

κι άκουσα με συντριβή,
"Ις- ταν μ-πούλ"*... να λέν' τη Πόλη!                   *Εις την πόλη

     "Οι ιστορικοί φρικάραν όλοι..." 
είπε κάποιος απ' τα κουμάντα,*                          *Ελληνικής καταγωγής
τραβώντας με κρυφά στην μπάντα.

     "Κει, γύρω στο τριάντα*                                *1930
     τελέσαν τα βαφτίσια,
     χωρίς ενδοιασμούς... στα ίσια,
     αλλάξαν την  Κωνσταντινούπολη
     και  κάναν μιά...  ''αμφισβητούπολη".




Εγώ όλο καμάρι,
μπήκα στη Προποντίδα,*                                      *Sea of Marmara
(κι ας ήτανε χαμένη η ελπίδα), 
από τον Εύξεινο* ερχόμενος,                             *Black Sea
τον Βόσπορο* διερχόμενος,                                *Bosporus
πηγαίνοντας για Ελλήσποντο*...                         *Dardanelles - Canakkale - Hellespont
κι ακούω όρθιο δίποδο:

     "Πού είμαστε..." να λέει "...τώρα?
      Ποια είναι τούτη η χώρα
      με εκκλησιά που 'ναι ντεμί,
      με μιναρέ εδώ και 'κεί ?"


Στη Ρωσία...
       με πάει το "πρώτο μπάρκο",
κι όπως τον τελευταίο βράχο
εγώ κοιτώ,  μακραίνοντας,
για Βηρυτό πηγαίνοντας,
την ίδια, χαράζουμε πορεία,
όπως στην εκστρατεία
την Αργοναυτική.

Η ίδια ρότα δηλαδή,
για να μας πάει στα "στενά",*                         *Βόσπορος, Ελλήσποντος
που βιγλάτορες  τα εφυλάγαν,
από τα φρούρια που βαστάγαν, 
διαχρονικά Βυζαντινοί
κυρίαρχοι πούταν εκεί.

     "Για αιώνες κυβερνάγαν,
     βαρβάροι... "Μηδέν Άγαν".
     Μέτρο λοιπόν στις αλλαγές
     κι αφήστε τις υπερβολές ! 

     Οι Ελληνικές πατημασιές
     δεν σβήνουν μ' αποφάσεις
     και δεν μπορείς να τις αλλάξεις,
     μα ούτε και να τις σκεπάσεις....."
 



Δεν έχω καταλάβει,
γιατί την "ονοματολογία
οι δάσκαλοι στη Γεωγραφία
δεν την προσέξαν στα σχολεία,
ώστε να ξέρω, σαν περνάω,
αυτή η γη όπου κοιτάω
είν' οι αρχαίες οι πατρίδες,
οι Βόσποροι.....   οι Προποντίδες

Παράδειγμα το Τσανακαλέ
που μ' ένα ύφος ημιμπλαζέ
ο Τούρκος το έλεγε ο πιλότος,*                                 *πλοηγός
(δεν ήταν δα εκεί κι ο πρώτος),
είν’ ο Ελλήσποντος της Έλλης,
κι άλλαξε ονόματα όσα θέλεις.....

Τη θάλασσα αυτή με πλοία

του Μαρμαρά......     Τί ειρωνεία !!
η αργοναυτική η εκστρατεία,
και του Αλέξανδρου η πορεία,
τη διέπλευσαν να πάν' Ασία.....

     "Κλαίω αρχαία Προποντίδα
     που μ' άλλο όνομα σε είδα...."











Επίλογος

Την Κωνσταντίνου Πόλη
όλοι αφελώς νομίσαν,   όλοι,
ότι θα την διαγράψουνε,
τ' όνομα αν αλλάξουνε.

"Οι άνθρωποι θα ξεχάσουνε"

ίσως και να σκεφτήκανε,
μα, ματαιοπονήσανε.

Κάθε βιβλίο ιστορίας,

καταγγελία της καπηλείας !!


Να πολεμάς την ιστορία
είναι μία ουτοπία
όπως του Δον Κιχώτη, 
το λέω αυτό διότι,
μύλους εκείνος πολεμούσε,
ενώ ο Πάντσο* απορούσε:                                 *υπηρέτης του ήρωα
Πώς είναι δυνατό
να πείσει το κοινό
ότι ήτανε αυτοί εχθροί. 
Μα τι μπορεί να πει... ?
Ήταν τ' αφεντικό
που πόλεμο μάταιο, νοσηρό
κάνει με τα φαντάσματα.

Μα είναι τούτα πράγματα,

ρε Τούρκοι, ρε συμμάχοι ?
Μία χαμένη μάχη
δίνετε, που είναι αστεία...

Επέμβαση στην ιστορία ????

____________________


Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος", 
βιωματικό έμμετρο έργο
του Οδυσσέα Ηβιλάγια No 103 / e-mail: od.heavilayias@yahoo.com /
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga

__________________________________________________





Spasmenos kavos