Βομβάη Λεγότανε το Πόρτο

Φτάσαμε στις μακρινές Ινδίες,
                                   [Ιούνιο χίλια εννιακόσια-εξήντα,
με το τζενεραλάδικο του Ροδίτη καπτα Γκότση
                                         [το σαπιοκάραβο το "Φρίντα",
μολήσαμε τα ρυμουλκά και δέσαμε
                                    [κουτούκι πρόσθετο στη μπίντα.

Στις 5 σχολάσαμε και πάμε εξόδου η πιτσιρικαρία,
                                              [θάμασταν κάπου πεντέξη.

Ήμουνα στα δεκαεπτά, μα έλεγα δεκαοκτώ,

                     [όμως φαινόμουνα θάλεγα για  δεκαέξη,
και ο στραβαδιπρωτόμπαρκος
                                            [μεγάλη 'χα μέσα μου χαρά,
που πάγαινα εξωτερικό και θα πατούσα
                                    [άγνωστη, ξένη γη πρώτη φορά.

Βομβάη λεγότανε λησμόνησα να πω
                                       [το άγνωστο σε μένα εκείνο πόρτο...

Μετά απ' τη μουτζούρα της δουλειάς,
                    [μ' όλο της λιμανο-προετοιμασίας τον φόρτο,
γραμμή τραβάμε όπως είπα, μικροί μεγάλοι,
                                 [στη πόλη λίγο για να... ευθυμήσουμε,
αλλά συνέβη το εντελώς αντίθετο,
                                [γιατί όπως θα δεις θα την πατήσουμε !

Ζητιάνοι μάτσο.. περίσσεια η δυστυχία
                           [σε γέρους, νέους, μα και .. μαρίδα,
μια φτώχεια που ομολογώ σε άλλο μέρος
                         [στα χρόνια πούρθαν, ουδέποτε είδα..





Στης πόλης μέσα τη σκόνη, τη τσίκνα
                        [και τη θορυβώδη αντάρα,
πολλοί μας ζήταγαν ρουμπίες,
                             [άλλοι δυό τρία τσιγάρα,
κάναμε χάζι τις χαμηλοπαράγκες
        [με τις μπουγαδοαπλωμένες φορεσιές
τα στενά δρομάκια με κουτσούβελα      
    [γεμάτα, να παίζουνε με δυνατές φωνές.



Δευτεροτριόροφα παλιά και προχειροκτίσματα,
                                   [οι γειτονιές κάργα στις μυρωδιές
με φράιντ-ράις* των μικροπωλητών στο σουκ*                                   *τηγ. ρύζι *αγορά 
                                           [στις αυτοσχέδιες ψησταριές.
 
Μέχρι τη διπλανή μάντρα πετιέται,
                                          [δηλώνοντας πως κατουριέται,
ο Γιάννης... αλλά γυρνώντας απορεί
                  [γιατί μία γριά με φοκιλίκια τον καταριέται.

''Γι αυτό''..... του λένε ρε μ@@@@, δείχνοντας          
                          [τον κατουρημένο της γριάς το τοίχο
ρίχνοντας του και άλλα μπινελίκια,
     [που δεν είν' σωστό να τ' αναφέρω μες τον στίχο !

Όταν αρχίζει να νυχτώνει,
           [η αμαξοποδηλατομοτοκίνηση αραιώνει,
κι όταν πια πέφτει το σκοτάδι
                       [αναγκαστικά οριστικά τελειώνει.

Ανθρώπους βλέπουμε νάρχονται...
                        [από παντού... ένα τεράστιο κοπάδι !
που ψάχνουν θέση καλή πάνω στην άσφαλτο
                                              [να κοιμηθούν το βράδυ, 
τυλιγμένα κρατάνε τα στρωσίδια τους,
                            [όπως οι υφασματέμποροι το τόπι...
"αυτά" που θα στρώσουνε στη λεωφόρο,
                              [κατάχαμα, να κοιμηθούν κατόπι.

Δεν πίστευα στα μάτια μου
                              [ακολουθάνε κι άλλοι..... κι άλλοι,
γεμίζει από ψυχές και δυστυχώς είναι αληθές,
                  [η λεωφόρος "γκώνει" κι ας είν' μεγάλη.

Παραμυθά, δικαιολογημένα ίσως με πείτε,
                                              [μ' αυτό που είδα δεν ξεχνιέται,
φτώχεια πολύ και δυστυχία... "ζωή σκληρότερη
                [κι απ' τα πλοία", ενώ καθένας μας συλλογιέται
πως έχει από εμάς πιο κολασμένους... στο καράβι μας
            [τουλάχιστον έχουμε κρεββάτι... και ας κουνιέται !''

Κατηφείς ξεκατηφείς, τραβήξαμε για τις που@άνες
                      [κι άλλοι για τ' άλλο που ελεύθερα πουλιέται.

Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί 'κει κάτω,
          [έχουνε τα μπου@δέλα ναμπεριασμένα
ρώτησα πόρνες και νταβάδες,
           [κανείς το λόγο δεν ήξερε να πει σ' εμένα.

Όπως και νάχει, ο αμαξάς μας πήγε
                            [στο θρί-νάιν-τού* που είχε ευρωπαίες,             *392
και γύρισε το μάτι όλων μας, των μπαρκαρούτσων,
           [γιατί 'τανε ψηλομύτες μεν, μα γκόμενες ωραίες...

"Δεν είμαστε λέγαν, όποιες κι όποιες,
      [κι ακριβοπληρωνόμαστε.. για έξτρα βρόμικες θωπείες,
αν θέτε φτηνά να πάτε αλλού,
       ['μείς παίρνουμε μόνο για το σορτάιμ χίλιες ρουμπίες
κι ότι δεν επιτρέπεται, κάνουμε για να βλέπετε,
                                                                 [μόνες και μεταξύ μας...

Κέντρισαν την περιέργειά μας... άνοιξαν την όρεξή μας
                    [και αυτομάτως φύγανε όλες μας οι σκοτούρες.

 Τα παίρνει ο Κασιώτης στο κρανίο: "Χίλιες ρουμπίες ?
                             [ρε, πάτε καλά ρε ? Τί λέτε ρε χα@ούρες ?
και δεν τον κό@ω καλύτερα
                                                  [να τόνε δώ@ω στα σκυλιά ?
δεν θα με πιάσουνε αυτές μ@@@@@...
                                                    [δεν δίνω εγώ τόσα πολλά !''


Του απαντάνε τα κορίτσια κοροϊδευτικά:
                       ["Σιγά να μη θέλουμε τη δική σου"μπάμια !!"
κι από τα τρανταχτά τα γέλια των "ωραίων"
            [μα και των πελατών, τρίζανε θαρρείς τα τζάμια...

Είχαμε μαζέψει αρκετά... ρουμπίες με την ουρά,
                            [από τσιγάρα που κάναμε κοντραμπάντο.

Καθώς στο πόρτο Ελληνικά καράβια ερχόντανε πολλά
                                   [μέχρι τραγούδια με τρίο Μπελκάντο
είχανε στο μαγαζί, όπως και ούζο και ρακή,
      [ακόμη και δίσκους με μπουζούκια βάζανε οι "ωραίες",

Απ' ένα πλοίο στο λιμάνι, ένα τεράστιο Ρο-Ρο
   [πούταν κι αυτό Ελληνικό, ήρθανε άλλες δυό παρέες

Μπήκαν και δαύτοι στο "χορό του παζαριού",
                            [αλισβερίσι άγριο... χορός καταραμένων
αυτή η διαδικασία της ντροπής... δηλαδή πόσα 
        [η γκόμενα θα πάρει από πουγγιά χαρμανιασμένων.

           Κάπου 'κεί... σε κάποια τέτοια καλντερίμια
                                             [ξεκίνησα στα νιάτα μου τη ναυτική καριέρα,
             ...κάπως έτσι... με χάου ματς... κομπιέν... και κουάντο...?
                       [στις πληρωμένες αγκαλιές των κοριτσιών όπως κεί πέρα,
             σε κάθε πόρτου τα κοκκινοφάναρα 
                                                           [κακόφημα της αμαρτίας καταγώγια,
             αντάμα με "κακοποιά στοιχεία" (όπως βαφτίσαν και εμάς)
                                   [στα μισοφωτισμένα ισόγεια, ανώγεια ή κατώγεια.


             'Δω που τα λέμε, παλιοί και νέοι συνάδελφοι
                                      [μήπως πληρώνοντας κάθε φορά δεν ζούμε μία φρίκη ??

             μία χωρίς συναίσθημα... ενοχική και ψυχοφθόρα

                                                                         [του ναυτικού... μεγάλη καταδίκη,

             να παζαρεύει... πόσο πάει...  σα νάναι εμπόρευμα                    
                                            [ο έρωτας, η αγάπη...  δηλαδή μιά αγάπη ιμιτασιόν

             κι αν απ' όταν ακριβοσορταϊμίστηκε, το μόνο που θυμάται
                              [είναι το σεξυπροκλητικό χρώμα του δικού της κομπινεζόν,

             για μεγάλες αγάπες στους στεργιανούς θε να μιλάει,

                                                             ["... σε κάθε λιμάνι κι άλλη", όπως επίσης,
             και για κάποιες δυνατές ιστορίες πάθους στα πόρτα,
                                           [από τις αξέχαστες τάχατες δικές του κατακτήσεις !
                                         

                                                    

    ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ

Στη Βομβάη... 60 χρόνια πριν, αυτά είδαμε, αυτά ζήσαμε...
       [κι εύχομαι όπως τόσα άλλαξαν μέσα χρόνια
                               [να έσβησε η φτώχεια και να ευημερούν,
να μη δυστυχούν πια οι άνθρωποι εκεί….
           [κι εκείνες της μιζέριας οι εποχές
                                [κι από μας κι απ' αυτούς να ξεχαστούν.


________________________________________________________________

Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος". βιωματικό έμμετρο έργο
του Οδυσσέα Ηβιλάγια No 113 / e-mail: pmataragas@yahoo.com /
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga
___________________________________________________________________


 


(Πέστο σημείωση ή παρένθεση αυτό,
                μα γι' όσους δεν ξέρουν θα το πω,
                           σ' όποιο λιμάνι κι αν βρεθείς,
                                  σ' όποια γωνιά επί της γης,
                                          Ελληνικό πλοίο θα δεις)

   σπασμένος κάβος