Τετάρτη 13 Μαΐου 2015

Εκεί στη γέφυρα...


 Γοργόνες και Ναύτες




      Ερχόμασταν από Λισαβώνα,  
      πιάσαμε για μπόνγκερ*
                      [στη Μπαρτσελόνα,
      βγάλαμε τραυματία
                               [στην Αγκόνα,
      και για Ελλάδα 
                    [την τελική πορεία
      χαράξαμε πα' στο χάρτη,
         [ολοταχώς προς Κορινθία...
      Σαν έκθεσης φωτογραφία
      στη σκέψη μου 
           [έκτοτε έχει καρφωθεί,
      'κείνο που τότε είχα δει
       στη βόρεια Αχαϊκή ακτή..  

       Λίγο πριν είχε εγκαινιαστεί
       η γέφυρα η μεγάλη
                          [η κρεμαστή, 
       κι έστεκε περήφανη,
                           [επιβλητική...
 
      Την χάζευαν όλοι,
      σα.... να μην είχαν μεταδεί
      γέφυρα στον αέρα....
          [ήτανε όντως θαυμαστή.    

      Μαζεύτηκαν γύρω...
                            [αρκετοί
      μέχρι και οι μηχανικοί,
      οι έκτακτοι μαστόροι,
              [απ' την επισκευή,
      λαδάδες και θερμαστές,
      δόκιμοι και  καθαριστές
      κι εργάτες ξένοι...
                       [πούχανε 'ρθεί.

      Όλοι πια στη κουβέρτα*....                 *κατάστρωμα 
                       ....κι η μηχανή
     μόνη παγαίνει...  
                    ως κι η πιωμένη
     μαρκόνισσα* Ελένη
      [στα ρέλια νάσου βγαίνει.....                *ασυρματίστρια




            Και μόνο εγώ,κάπου εκεί,
                   κάτι πιο όμορφο 'χω δεί...

                   Με του ματιού την άκρη πιάνω,
                   ξυστά σιμά μας από σοβράνο
                   κάποια γοργόνα και η ματιά της
                   θα γίνει για μένα όνειρο,
                                             [ίσως εφιάλτης
                   από εκείνους που 'ναι μοιραίοι
                   μα για αυτό και είναι ωραίοι !

                   Στο  βίντεο άρχισα να γράφω....
                   
                   Μόνο στον κινηματογράφο
                   παρόμοιο θέαμα είχα δει,
                   από την Έστερ την γνωστή
                   Γουίλιαμς....*
                                   που με σπουδή
                   και βουτηγμένες στη χλιδή
                   τής γύριζαν μεγάλοι 
                         [και τρανοί τότε ταινίες
                   πριν κάμποσες δεκαετίες.

                   Αυτήν, μου θύμισε η γοργόνα 
                                          [πούχα μπροστά μου,
                   και πώς θα χάνονταν ονειρευόμουν,
                                      [μέσα στην αγκαλιά μου.

                   Με τη κάμερα λοιπόν στο χέρι...
                                [αισθανόμουνα πολύ κοντά της
                   κι ένοιωθα σαν να με μούσκευαν
                                        [ήδη τα μακριά μαλλιά της.

                  Δεν έφταιγε το μούδιασμα στο χέρι
                          [και ο πόνος .....πούμουνα λυπημένος,
                  αλλά η συνέχεια που μάντευα...
                                  [γιατί 'ξερα πως θάμαι ο χαμένος,    
                  και πως για μια φορά ακόμη
                                [θάμενα μόνος κι απογοητευμένος..
        
                  Καθώς γοργόνα μία φορά 
                  βλέπεις μονάχα...
                                        [και ξανά
                  όσο εσύ κι αν το ποθείς
                  ποτέ..... ποτέ....
                      [δεν θα την ξαναδείς !

    
Ησκέψη μου σβούριζε..
           [παραισθήσεις, ίσως και τρέλα
    ενώ μου φαίνονταν πως τα νερά
                               [απ' την προπέλα,
    μου δείχνανε τα ίχνη της...
    το πιθανό.... το σπίτι της,
    τη φωλιά της
                [κάπου εκεί κοντά,
    σε βράχια  ή σε αμμουδιά.

    Στον κόσμο τον φανταστικό
    των Βερν και Νέμο*                          *ήρωας του Βέρν(20.000 λεύγες. υπό τ. θ.)
                     [ξύπνιος θα μπω,          
    και το μυαλό μου στο βυθό
    θα ψάχνει του Κορινθιακού,
    ας πάρω ''χάπι''..*                               
                         [καλού κακού !
         ________________
      
         Τυχαία, από φωτογραφία
                που 'δα μετά, στην Κορινθία
                μαθαίνω πως...
                                     την λέγαν Ρία,
               σαν βγήκαμε μεις 
                         [στα γύρω λιγάκι έξω
               καθώς απ' τον ισθμό, 
                                  [μέναμε απέξω,
               γιατί χρωστούσε στο κανάλι
                                        [διόδια το καράβι
                 και μέχρι το τσεκ 
                   [απ' τα γραφεία να παραλάβει
               η εταιρεία του Ελληνικού,
                                            [πια καναλιού.

               Σαν τουρίστες εμείς 
                  [γυρεύαμε τα γνωστά, παντού,
               χαζογυρίζαμε όμως
                                      [και στα μαγαζιά,
               στα μπαρ, στα ποτάδικα
                                        [και στα σινεμά...

Καθόμουν μια δόση
                       [στη πλατεία,
και δίπλα μου σε κομπανία
μιλάγανε μεγαλοφώνως...

Ήθελα δεν ήθελα, επιμόνως
πληροφορίες για την ομάδα
κολύμβησης απ' τη Λευκάδα,
στ' αυτιά μου φτάσαν, 
                      [κι είχα ρέντα,
γιατί μετά 'πιασα  κουβέντα
κι έβαλα μεσα στην ατζέντα
πληροφορίες που χρειαζόμουν,
μα τι τυχερός !!  συλλογιζόμουν..

"Πολλών προπονητών ο κόλπος*,                     *Κορινθιακός
για την προπόνηση είναι πρώτος"
διάβασα σ' άρθρο σε περιοδικό
που παρατημένο
          [δίπλα μου βρέθηκε αυτό...

Έμεινα άγαλμα... μία κολώνα...

Εξώφυλλο είχε 
    [   τη δική μου τη ''γοργόνα''..

Κοίταξα αν είχε ουρά !!

Είδα δυό πόδια φοβερά
καλλίγραμμα και μακριά....
______________________


* Ειδικά αφιερωμένο στην πρωταθλήτρια, πρωταγωνίστρια  τ' ονείρου μου      
όμως γιατί τις τελευταίες μέρες έκανα όλο το σπίτι άνω κάτω για ένα video ?




Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος". βιωματικό έμμετρο έργο 
του Οδυσσέα Ηβιλάγια No 120 / e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga
____________________________________________________









* Έστερ Γουίλιαμς : Το πάντρεμα κινηματογράφου με το κολύμπι ανέδειξε την ηθοποιό σε μια από τις πιο αναγνωρίσιμες προσωπικότητες στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Στα 16 της υπήρξε πραγματική πρωταθλήτρια στο πρόσθιο και στο ελεύθερο και θα είχε σίγουρα συμμετάσχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1940 αν δεν τους είχε ματαιώσει ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος.



___________________________________________________






   σπασμένος κάβος  




1 σχόλιο:

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.