Τετάρτη 10 Ιουνίου 2015

Γυναίκες στις μηχανές


 

  
                 Κάποτε στο Μπρούκλυν
  
  Στη Νέα Υόρκη βγάζαμε φορτίο,
      που από χθες με πλοίο ψυγείο,
      είχαμε έρθει απ' το  Μαδράς
      και βγήκα λίγο, ο φουκαράς,
      ανάθεμα δηλαδή την ώρα,
      και που να στα λέω τώρα....

Η σκληρή η λησταρχίνα
με τρομοκράτησε... 
                       [μα, φίνα
πήγανε όλα τελικά...

Κωλοφαρδία γενικά,
θάλεγα....
       [βουνό 'χα τύχη...
αφού κάποιο καθίκι,
επέμενε να με χαρακώσουν
μα τα γκρικ-ίνγκλις*                                      *μπερδεμένα ελληνοαγγλικά
                    [θα γλυτώσουν                     
εμένανε απ' τα στιλέτα
των μηχανόβιων....
           [ή τη φαλτσέτα !


"Φάιβ μπακς"* μόνο μπατίρη ?                         *πέντε δολάρια
δεν στα παίρνω....  άι σιχτίρι....
και μη σε ξαναδώ μπροστά μου
στο Μπρούκλυν μέσα,
                     [ στη γειτονιά μου''
μούπε η μηχανόβια
                 [άγρια αμαζόνα
εκείνο τον ψυχρό χειμώνα !

              Μετανάστρια Ελληνοαμερικανίδα,
              από την Εύβοια,  
                       [συγκεκριμένα από Χαλκίδα,
              πέντε χρονών, την είχαν φέρει,
              όμως κανένας να πει δεν ξέρει,
              εάν υπάρχουν οι δικοί της
              και πούναι
                      [το νόθο το παιδί της....

Μια γκόμενα της αμαρτίας
που ήτανε της συμμορίας
το αναμφισβήτητο κουμάντο.

Πρώτη στο κοντραμπάντο,
μπόμπες ποτά και φούντες,
και..... οι παρεπιδημούντες,
στην Νέα Υόρκη ξέρουν,
το τατουάζ της
             [πολλές φέρουν
σ' απόκρυφα σημεία,
μα εκτός από λεσβία,
και κάμποσοι....
   [πως την καβαλικεύαν,
από τη συμμορία λέγαν....

                                                                           
Ξάφνου.....
   [μαρσάρισαν τις μηχανές
και λάκισαν σαν αστραπές,
σαν άκουσαν....
              [μπατσο-σειρήνες....



               Χρόνια μετά και... εν Αθήναις,
               στη σύνταξη πιά και για δουλειά
               έτυχε κάποια φορά
               να πάω Μοναστηράκι....

              Γερόντισσα.......
                         [που γεροντάκι
              έμοιαζε........
                              [διπλοχαρακωμένη,
              στη μούρη αυτή  σημαδεμένη,
             είδα την πρώην αμαζόνα,
             ακουμπισμένη σε κολώνα,
             να λέει τσιγάρα-λάθρα
                                      [θέλεις κύριος ?

            Ο κόσμος είν' πολύ μυστήριος....

            Της είπα ότι την θυμάμαι,
            κι ότι ακόμα τη φοβάμαι !

            Μα αντί μ' οργή,
                        [αυτή,  με δάκρυ,
            με χαιρετάει και εν τάχει
            μου λέει.... ότι απελάθη,
            γιατί δεν είχε γεννηθεί,
            η ίδια στην Αμερική,
            και μ' ένα νομικό τερτίπι,
            ''μ' έδιωξαν''...  
                      μου λέει με λύπη.

Παράνομα στην Αμερική
κι οι γέροι της είχανε μπεί
που όπως είπα,  είχαν χαθεί,
και δεν υπήρχε ένα χαρτί,
να δείξει αυτή στη φυλακή,
όπου την είχανε κλεισμένη,
σε ισόβια.. καταδικασμένη,
σαν άτομο λίαν επικίνδυνο.
Την είπανε δε στη δίκη,
              [δημόσιο κίνδυνο.

Όμως και στη μπουζού
                 [αυτή είχε ''λυσσάξει'',
δυό τρεις στο ξύλο είχε σπάσει...
και με πρωτοφανή ευχέρεια.... 
έφτιαχνε κοφτερά μαχαίρια

Έγινε ο "Μπος"* της φυλακής,
μαριχουάνα και χασίς,
τροφοδοτούσε ως και μπάτσους
και έπεφταν....
                 [όλοι στους μπάφους....

Έτσι, για να απαλλαγούνε,
από την χώρα την πετούνε,
και ήρθε να μας εκπαιδεύσει,
η νέα γενιά μας να μπορέσει
με εφόδια... 
       [να μπει στα κόλπα
πως να τα φέρνει βόλτα...

Καλά λένε...
''Μάθε μιά τέχνη κι άστηνε
κι άμα πεινάσεις πιάστηνε....''
________________________________________


Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος", βιωματικό έμμετρο έργο 
του Οδυσσέα Ηβιλάγια No 122 / e-mail: pmataragas@yahoo.com / 
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga
____________________________________________________







  σπασμένος κάβος