Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2016

Όνειρα α-λογόκριτα και μη


                                 
              Μέρος 1ο,
     Αν σκέπτεσαι φίλε,
                               [να γίνεις καπετάνιος, ναυτικός,
         κι έχεις ακούσει ότι αμείβεται προνομιακώς,
         ότι εύκολα πλουτίζει και κάνει βιός,
         να ξέρεις πως δεν πας σε κρουαζιέρα,
                     [να βλέπεις ξένα μέρη και αλμπατρός.

         Αν σκέφτεσαι φίλε, 
                        [κάποτε κι εσύ να γίνεις όπως αυτός,                    
         άκουσε προηγουμένως τι θα σου πει, 
                     [το βίτζι, ο μπουλμές κι ένας σκαρμός*...
      
       Κάπου στα μέσα του εικοστού αιώνα
                  [στο πλοίο, απ' αστυνόμος έως γιατρός,
      νάσουν έπρεπε κι από λογιστής...
                           [έως σωσιβίων λέμβων μηχανικός.

                   Αν σκέπτεσαι φίλε,
                    [να γίνεις καπετάνιος, ναυτικός,
         πρέπει να είσαι και λίγο μαθηματικός,          
         για να επιλύεις τύπους,                             
            [της σφαιρικής τριγωνομετρίας,
         προς εύρεση της σωστής πορείας...

         Αν φέρουν μεσοπέλαγα, κάποιον
                                      [από το πλήρωμα, σακατεμένο
         από τραυματισμό ή από κάψιμο μισοπεθαμένο,
         εσύ θα έχεις για την περίθαλψή του την ευθύνη,
         την εξέλιξη να εκτιμήσεις και τί πρέπει να γίνει,
         να τον γιατρέψεις.... ή ν' αποφασίσεις 
         για  μεντικο-οδηγίες* να τηλεγραφήσεις...                            
               
       Αν σκέπτεσαι φίλε,
                                [να γίνεις καπετάνιος, ναυτικός,
           Στο πάγο και στο καρα-καύσωνα
                                       [πρέπει να είσαι ανθεκτικός...

           Στα ναυάγια ή στη θαλασσορύπανση,
                          [για όλους θα είσαι σάκος του μποξ,
           ν' ακούν οι δικοί σου στις ειδήσεις, 
                 [την ξανθιά, μετά χαράς να λέει στη τιβή,
           πώς "συνελήφθη ο πλοίαρχος",
               [ώστε ο κάθε πικραμένος να ικανοποιηθεί,
            και να μην σκαλίζει για τα "κύρια αίτια",
                             [κι έτσι η όποια βρώμα να κρυφτεί.

            Τώρα αν έφταιγε ο καπετάνιος,                                                                          
                                [κανένας τους δεν θα ασχοληθεί !

Στις επικίνδυνες απ' τα γκάζια, 
                                   [χαώδεις πετρελαιοδεξαμενές
να μπαίνεις πρέπει, με μάσκα...
                             [ή και χωρίς αυτήν πολλές φορές.

Των πληρωμάτων θα είσαι ο στόχος
                                                   [και ο εχθρός τους,
γιατί, αντί των αορ-ά-των ενίοτε
                                              [εκμεταλλευτών τους,
εσύ ο φτωχός επίσημα θάσαι.....
                                             [ο αντιπρόσωπός τους,
κι εσένα θάχουνε για να ξεσπάνε... 
                                           [που θάσαι 'μπρός τους.

Θα σε σκυλοβρίζουν στα κρυφά,
                                [κάποιες φορές στα φανερά,

ακόμη και για τα άνοστα 
                                     [που λέει ο λόγος φαγητά,
και κάποιοι μεθυσμένοι εκούσια ή ακούσια,
για να σε δείρουνε κατά καιρούς
                                  [θα κάνουνε γιουρούσια..

Οι πιλότοι των λιμανιών θα λεν
                                [ότ' είσαι κότα... ή βλάκας,
αν δεν κινδυνέψεις να πας στα αβαθή,
          [προς διευκόλυνση της πιλοτο-βάρκας.

Τα κύματα σαν το καράβι σου πολύ κουνάνε,
οι επιβαίνοντες... πάντα σε σένα θα ξεσπάνε,
θα λεν, ότι είσαι σκιτζής... ότι φταις εσύ
                                    [ότι δεν ξέρεις τη δουλειά,
και το καράβι το πηγαίνεις όπως όπως
                                     [άγαρμπα, ερασιτεχνικά !

Πρέπει να ξέρεις, αν χρειαστεί, να χειριστείς πιστόλι...

Πρέπει να ξεχωρίζεις τα ναρκωτικά,
                                  [γιατί οι τελωνειακοί, όλοι μα όλοι,
ψάχνουν και ξαναψάχνουν μήπως σου ξέφυγε καμιά ουσία,
απ' τα παυσίπονα της παραμύθας*                                                        *ναρκωτικά
                                [που τους δηλώνουνε τα αφιχθέντα πλοία.

Πρέπει να έχεις και γνώσεις από αστρονομία,
        [να βρίσκεις τ' αστέρια μέσω πινάκων και υστερία,
να μην σε πιάνει όταν συγγραφείς,
        [τυπικά σχετικοί με τη θάλασσα, εκδίδουνε βιβλία,
 
για ν' αριθμήσουνε του καπετάνιου
                                          [ευθύνες.... και υποχρεώσεις (!)

Μα, πες μου τώρα... είναι δυνατόν να μην τα χώσεις,
στον άκαπνο, "του σαλονιού" ξερόλα, όταν σου λέει,
                                                        [το τί πρέπει να κάνεις,
σε σένα που κάθε στιγμή, νύχτα και μέρα 
                                  [στο ντορβά τη κεφαλή σου βάνεις,
και μύριες λύσεις πάντα βρίσκεις στο λεπτό ?

Τί περισσότερο... τί παραπάνω
                     [θέλεις ρε φίλε να σου πω,
ανίδεε και "α-θαλάσσιε" συγγραφέα,                                                     
που αραγμένος μια ζωή
                            [ήσουνα στον Περαία,
και που ποτέ στον Περσικό δεν θα ιδρώσεις,
ούτε στο Σκαγεράκη.....
                            [ποτέ εσύ δεν θα παγώσεις ?


          Αν τελικά σκέπτεσαι φίλε,
                                                        [να γίνεις καπετάνιος, ναυτικός,
         σαν μούτσος, ναύτης, ανθυποπλοίαρχος και γραμματικός,*            *υποπλοίαρχος
         προηγουμένως στο καραβο-γουδόχερο θα κοπανηθείς,
         και πριν φορέσεις τα τέσσερα γαλόνια,
                                                    [σαν λεμονόκουπα θα στυφτείς.

         Συνήθως το φαρμακείο ο υποπλοίαρχος  
                                                        [κρατάει στα πλοία τα Ελληνικά, 
         μα δεν ισχύει το ίδιο στα ξένα,
                                     [τα ευκαιρίας, τά "έτσι", τα μισο-πειρατικά,
         που αν αντέξεις από το σώμα σου να "κόβονται λουρίδες"
                                         [θα βγάλεις βεβαίως περισσότερα λεφτά !


Κάποτε λοιπόν που νεαρός 
                                             [μπάρκαρα σ'αυτά, 
ως ανθυποπλοίαρχος σε Παναμέζικο   
                                                                 [καράβι,
ο Καπ-τάνιος είπε... "το φαρμακείο,
      [και την γυροπυξίδα ο νέος να αναλάβει",
αλλ' άσχετος κι απληροφόρητος εγώ 'μουν
                                                      και στα δύο,
και για την συντήρηση της πυξίδας,
         [μα το σπουδαιότερο, για το φαρμακείο...

Κάτι εγγλεζο-ακαταλαβίστικες οδηγίες 
        [για την πυξίδα, που διάβασα σε "προσπέκτους",                   *φυλλάδια οδηγιών
δεν κατάλαβα τίποτα,  και την πασάλειβα,
   [με υγρό "τετραχλοράιντ", οριζοντίως και καθέτως.                    *Carbon tetrachloride

Η προσφερόμενη δε στο πλήρωμα,
                                   [όποτε χρειάστηκε, ιατρική βοήθεια,
ήταν για γέλια ή για κλάματα, 
                            [σ' αφήνω να διαλέξεις, μα την αλήθεια.
                          _________________


                 Μέρος 2ο, "...λέω να πάω στα καράβια"

      Κι αν πεις σαν αυστηρός κριτής, σαν ελεγκτής...
          ''...η εκπαίδευσή σου στη σχολή, ποια ήταν η τετραετής ?"

          Θεωρίες και μόνο θεωρίες... Τι να σας λέω τώρα,
          για τις γυροπυξίδες και τα ραντάρ,
                                                     [μαθαίναμε όλη την ώρα,
          αλλά, τίποτα για τα φασινο-χαμαλίκια                                       
                       [που όταν βρήκα εγώ μπροστά μου,
          μεσάνυχτα είχα, κι έσπαγα τα κερατά μου...

Μα για του στραβού το δίκιο,
                                       [και για να είμαι ειλικρινής,
κάποια γιατροσόφια κάναμε στη σχολή,
                                           [στο μάθημα της υγιεινής....

Ο φουκαράς ο δάσκαλος, 
                       ένας φαρμακοποιός Υδραίος,
στη μία μόνο ώρα που είχε εβδομαδιαίως,
προσπαθούσε να μάθουμε κάτι...
                         [αλλά αγωνιζότανε ματαίως,
γιατί σαν άνθρωπος ήτανε μαλακός,
                 [ενώ εγώ... της τάξης ο τελευταίος
σ' όλα τα μαθήματα, συνήθως ήμουν κοιμισμένος,
καθότι απ' τη σχολή πολύ ήμουν απογοητευμένος,
και μέσα μου πια απ' όλα τα "σχέδια
                           [για το μέλλον" μου παραιτημένος. 

Δυστυχώς "φοιτούσα" δαρμένος και φοβισμένος,
από μαθητές μεγαλυτέρων τάξεων,
                     [χωρίς υπερβολή καταβασανισμένος,
που κι αυτοί όμως πρωτύτερα τα ίδια είχαν υποστεί,
ένας χωρίς τέλος επαναλαμβανόμενος...
                                        [φαύλος παλιόκυκλος δηλαδή,
που πονηρά τα ονομάζουνε “καψόνια”,
             [έντεχνα να καμουφλάρουνε βασανιστήρια ! 


Συμπεριφορά παλαιότερων μαθητών
    [σε νεώτερους... που θα σου την έλεγα μυστήρια,
αλλά ''όποιος εδέχθη βία, εξηγούν οι ψυχολόγοι,
θα την ανταποδώσει''... αυτοί λένε είναι οι λόγοι.

Ο καπτα Γιώργης ο Μπρούζος μούπε,
                                     [πώς "εκείνα" έχουν πλέον ξεχαστεί,
μα, το γεμάτο μίσος χαστούκι του Χατζηευαγγέλου,
                                [απ' τη μνήμη μου δεν λέει να σβηστεί,
και ίσως απ' αυτό προέρχεται,
                            [το πρόβλημα πούχω στο ένα μου τ' αυτί..


Κι άλλη φαντάζομαι θα ήταν η γνώμη
                                      [κι η τοποθέτησή του…
αν σαν το δικό μου πονούσε
        [και του καπτα Μπρούζου το αυτί του,


Μα ούτε των Πέρκιζα και Παπαδημητρίου
                                          [ξεχνιέται η σαδισμο-διαστροφή,
όταν βράδυ με σήκωναν μ' απειλές απ' το κρεββάτι,
                                                         [δίνοντας μου... διαταγή,
δυό ορόφους να πάω κάτω, νερό να φέρω
                                  [γιατί τάχα μου διψάγανε, οι ελεεινοί.

Μήπως νομίζεις ότι ο Σεργάκης θάχει ξεχάσει
                                  [τον φούσκο πούφαγε απ' τον Σκορδή,
κι από το κτύπημα έκανε να συνέλθει ως τ' άλλο το πρωί...
ή για του Ζαμπάζα τον πολύωρο βασανισμό,
                 [με τον ιδρώτα του να τρέχει ποταμό
από κάποιο αρρωστημένο τεταρτοετή,
                                    [στον θάλαμο θαρρώ οκτώ ?

Πέρασαν πενήντα χρόνια, και νάβρω
               [για δαύτους ψάχνω κάποια ελαφρυντικά, 
μα ήτανε τότε είκοσι και βάλε... 
                                              [δεν ήτανε μικρά παιδιά..

Για "εκείνα" τα ψυχικά τραύματα
     [και τα σωματικά, που τότε είχαμε 'μείς  δεχτεί,
ουδείς ποτέ ασχολήθηκε ή πρόκειται ν' ασχοληθεί...

Αλλά για δες... στο νέο μας αιώνα, στη νέα εποχή,
για τα καψόνια του Γιακουμάκη, σάλος έγινε
                       [μεγάλος, στη Γαλακτοκομική Σχολή.

Δεν χρειαζόταν λοιπόν κάποιος
                                            [δυό λόγια γι αυτά να πει,
να μιλήσει για τα ανθρώπινα δικαιώματα,
           [που απ' όλους τότε είχαν καταστρατηγηθεί,
από τον διοικητή έως και τον τελευταίο καθηγητή,
που παρακολουθούσαν...
                  [τους καψονο-βασανισμούς με απάθεια,
προκλητικοί με την πρωτοφανή σιωπή τους,
                                [κοινώς ''κάνοντας την πάπια'' !

Αλλά κάτι να σας πω από την εύθυμη πλευρά...
Θυμάμαι στην τάξη, σε μάθημα κάποια φορά,
να με σκουντά ο Μάκης ο Πατρίκιος δυνατά,
γιατί ροχάλιζα και δεν τον άφηνα να κοιμηθεί...
Έτσι δεν θα μάθαινα ποτέ πώς... 
                                  [εάν τραύμα αιμορραγεί, 
πιέζοντάς το εμποδίζεις το αίμα να τρέχει
                                     [μέχρι αυτό να ξεραθεί,
κι αυτό μπροστά μου......
                        [μετά από χρόνια το είχα βρει...

Το ένα φέρνει τ' άλλο... μόλις θυμήθηκα
                 [ακόμα ένα με τον συμμαθητή Μεμά,

ίσως το βρεις χυδαίο, όταν ρωτάει
      [με φανερή αναίδεια σοβαρο-χαμογελαστά,
"ο αστερισμός της πού@ης* (πούλιας)...                                                   *πωπός
                     [που βρίσκεται κύριε καθηγητά ??"

Άλλοτε πάλι έβγαζα τη φυλλάδα της εποχής,
                             ["το Χτυποκάρδι"* απ' το συρτάρι...
Μ' αυτά και μ' αυτά έμεινα στα γιατρικά ντουβάρι.


           Μέρος 3ο, ''Εσύ θα πας γιατρό ?''



Υπολόγιζα πώς το φαρμακείο του πλοίου,
                   [ήταν δουλειά για τον Γραμματικό,   
με αποτέλεσμα μπαστούνια να τα βρω,
σαν ανέθεσαν σε μένα,
    [ανθυποπλοίαρχο πια, να κάνει τον γιατρό,
που αίμα αν τρέχει κάπου και τύχει να το δω,
τρέμουλο με πιάνει  και επεισόδιο λιποθυμικό.                  

Κρυφό δεν είναι πώς "μαγκιά'', 
                     [λέγαν συνήθως παλιά οι ναυτικοί,
 ότι σαν βγάζεις τα μάτια σου'' στα "πόρτα"*,                                                   *λιμάνια
                                         [πιότερη θάχεις ηδονή,                         
αν πας χωρίς "προφύλαξη".....
                                           σε πράξη σεξουαλική...

Γελώντας θυμάμαι έλεγε, στη σχολή,
                                [ο Αριστείδης, νομίζω, ο Γρουμπός,
στον Κοντογεωργόπουλο, πως ''είναι σαν να τρώς,
αυγό με τσόφλια η προστασία
                                  [με κείνα τα λαστιχένια κόλπα,
και όποιον θέλεις δάσκαλε πάγαινε εσύ και ρώτα".


      Με το σαλπάρισμα λοιπόν,
                                   [όλοι ερχόντουσαν σε μένα,
          με τα ''προσωπικά υδραυλικά'' σταγμένα,

          και μου ζητάγανε σαν νάμουνα γιατρός
                                                     [να τους τα φτιάξω,
          με τα κατάλληλα φάρμακα που θα διατάξω...

          Μην έχοντας κυριολεκτικά ιδέα περί ιατρικής,
          έκανα ότι μου έλεγε.... 
                            [ο Νορβηγός καπτάνιος, ο μπεκρής,
          κι έδινα για τη βλεννόρροια "τεραμισίν"*,                         *Terramysin
                                                                            [ωστόσο...                  
          και για την τσέρλα και για το πονοκέφαλο
                                             [το ίδιο μούλεγε να δώσω !

''Προφύλαξη* πάρτε'', έλεγε πάντοτε μεθυσμένος                          *προφυλακτικά
                              [στους ναύτες... υγειά για νάχουν,    
αλλά στα απόκρυφά τους όλοι,
                        [Έλληνες κι αλλοδαποί τον γράφουν!

Στο πρώτο πόρτο, νάσου πάλι
                                           [στα μπου@@@έλα τρέχουν,
και με διαρροή πάλι απ' τις "κυρίες" να επιστρέφουν,
που της ξεροκεφαλιάς τους είναι η απόρροια,
να μη σου πω ότι πουλάν και μούρη,
      [ότι είναι ντούροι, αν έχουνε βλεννόρροια.

Στις αρχές του περασμένου αιώνα του εικοστού,
για μερικούς, καύχημα ήτανε το αφροδίσιο αυτό,
                            [μία παράλογη ένδειξη ανδρισμού,
και υποφέρανε σχεδόν όλοι,
       [ανεξαρτήτως ηλικίας, οι άντρες με καμάρι...

Τώρα έβλεπες την άγνοια,* 
       [όπως και τότε να ξαναβγαίνει για σαφάρι !

Ο γιατρός τους διαβεβαίωνε ότι...
                      ["η βλεννόρροια δεν θεραπεύεται,
απλώς επουλώνεται, ετούτο πρέπει να ξέρετε...",
και κοροϊδεύαν... "άντε ρε υπερβολές,
                               [αυτός ότι θυμάται χαίρεται"...!

Μα τώρα φίλοι μου στα σοβαρά
                        [και πριν να πούμε αντίο,
σε μια δύσκολη περίπτωση
           [όπως εάν καεί κάποιος με θείο,
όλοι θα πούνε πώς "για χρέη γιατρού
      [είχαμαν έναν αξιωματικό αχρείο
που τα χέρια σήκωσε ψηλά
                  [κι άφησε έναν ἄνθρωπο να πεθάνει."
Μα ο “γιατρός” είναι made in ship,
           [της πλάκας και πώς να ξέρει τί να κάνει ?


Και μην νομίζεις ότι πιότερα ξέρουνε κι οι άλλοι,
με Τεραμισίν και κάνα "Μέντικο"*
   [βολεύονται οι ξύπνιοι του μαθήματος και πάλι !

        Απ' τον ύπνο με ξύπνησε
                                         [πόνος στ' αυτί μου δυνατός,
             κι αντί να πάω να με δει (αληθινός) γιατρός,
             ''τ' όνειρο'' άρχισα να καταγράφω λεπτομερώς...

          Αν σκέπτεσαι λοιπόν φίλε,
                                        [να γίνεις καπετάνιος, ναυτικός,
              να ξέρεις τίποτα απ' όσα είπα ίσως δεν ευσταθεί,
              απλώς ένας απόμαχος ονειρευόταν...
                                                         [πέστο και κακιά στιγμή.

* Βίτζι, βαρούλκο
* Μπουλμές, το μεταλλικό χώρισμα των διαμερισμάτων
* Σκαρμός, εξάρτημα πλεούμενου
______________________________________________

* Ευχαριστώ για τις πολύτιμες πληροφορίες τον παλαίμαχο πολυκυματοδαρμένο καπετάνιο Παναγιώτη Λάμπο, από τους λίγους με τόσα τετραετή μπάρκα, πολύχρονα λαμαρινοαραβωνιάσματα που να ξεχνάς πως είναι να ζεις πα σε στεριά.....

* Αφιερώνεται στο παλιό φίλο, από τα μέσα τα εικοστού αιώνα, Γιώργο Κουρεντή, τέως Αρχικαπετάνιο και Διευθυντή της εταιρείας "Mavroleon bros" στο Σίτυ του Λονδίνου. Αν κάποιοι παλιοί συνάδελφοι τον αναζητήσουν, βρίσκεται ως σύμβουλος επί ναυτικών θεμάτων στο "Ναυτικό και Ιστορικό Μουσείο Γαλαξειδίου και κατοικεί πλησίον του.

Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος", βιωματικό έμμετρο έργο
του Οδυσσέα Ηβιλάγια No 134 / e-mail: pmataragas@yahoo.com /
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga

_____________________________________________________





_________________________________________________________________


Σημειώσεις:

PAN MEDICO, ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ ΣΤΟ V.H.F.
Pan medico παν-μέντικο όταν χρειαζόμαστε στο καράβι ιατρική βοήθεια ή υπάρχει γενικώς σοβαρό ιατρικό πρόβλημα....

* VHF (Very High Frequency, πολύ υψηλή συχνότητα), Τα υπερβραχέα κύματα είναι περιοχή των ραδιοκυμάτων με συχνότητα μεταξύ 30 και 300 ΜHz και μήκος κύματος αντίστοιχα, μεταξύ 1 μέτρου και 10 μέτρων. Βρίσκονται μεταξύ των δεκατομετρικών μικροκυμάτων και των βραχέων κυμάτων. Οφείλουν την ονομασία τους στο μικρό μήκος κύματος που έχουν σε σχέση με τις υπόλοιπες ζώνες ραδιοκυμάτων. Με βάση τη συχνότητα ονομάζονται VHF (Very High Frequency, πολύ υψηλή συχνότητα), όρος που χρησιμοποιείται διεθνώς.


* Το «Χτυποκάρδι»,  Στις αρχές του 1957 συνέβη κάποιο παράξενο -ιατρικώς- γεγονός: μεγάλη μερίδα του (ανδρικού) πληθυσμού της χώρας παρουσίασε συμπτώματα έντονης ταχυκαρδίας!
Αιτία ήταν ένα εβδομαδιαίο περιοδικό της εποχής, το πρώτο πραγματικά ερωτικό έντυπο που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα. 
Είχε εξώφυλλα με ημίγυμνα μοντέλα σε προκλητικές στάσεις, κάτι που ανέβαζε τους καρδιακούς παλμούς των αναγνωστών, και 84 σελίδες με ιδιαίτερα τολμηρό περιεχόμενο που ανέβαζαν ακόμα περισσότερο τους χτύπους της καρδιάς! 
Το «Χτυποκάρδι», με εκδότη τον Μιχάλη Σαλίβερο (γνωστό για τις «λαϊκές» εκδόσεις του), εμφανίστηκε στα περίπτερα αρχές του 1957 δημιουργώντας πάταγο! Είχε το προνόμιο, βλέπετε, να εισάγει στα εγχώρια (αυστηρά, σε βαθμό ασφυξίας) ήθη, τη μόδα των ερωτικών περιοδικών, που ήδη αποτελούσαν... καθεστώς σε πολλές άλλες χώρες.




  σπασμένος κάβος  

Κυριακή 31 Ιουλίου 2016

Σ' ένα μπαρ της Τοκοπίλλα















"κι ειν΄αλάργα τόσο η Τοκοπίλλα" 

[...]                                         

"Μας προσμένουν πίπες αδειανές

και τελωνοφύλακες στο Τσίλι"
έγραφε ο Καββαδίας...
     Όταν την πρωτοείδα
         φτυστή ήτανε...
                                      ίδια
         με τη κινηματογραφική
                                [Εμμανουέλα,* 
         νωχελική στο πήγαινε-έλα
         σε πολυθρόνα μπαμπού 
                                [όπως εκείνη..      
         και έτσι έμεινε στη μνήμη.

         Την ερωτεύτηκα...
                                       το θύμα.
         Πλήγμα μεγάλο για το χρήμα
         πούχα μες το κομπόδεμά μου,
         απ' τη σκληρή δουλειά μου.

         Μπαργούμαν ήταν η Λίλα
         σε μπαρ στην Τοκοπίλα*,
         που δάγκωνε σα σκύλα
         καρδιές και πορτοφόλι.


Βγήκαμε στο πόρτο όλοι
για να ξεχαρμανιάσουμε,
και κάπως να ξεχάσουμε...
εκείνη τη μικρή Οδύσσεια
πούχαμε με το "Φρίσια"
στον μανιασμένο Ειρηνικό,
που ρούφηξε τον Φώτη τον Θιακό,
έξω από τα προστατευτικά τα ρέλια*        *κάγκελα                  
και αμποτσάριστα* βαρέλια                      
κλαδέψανε τον Τάσο Μαραβέλια

Βαρειά κι ασυγχώρητη
               [η θανατηφόρα αμέλεια
νάχεις εν πλώ...
    [πράγματα αμποτσάριστα*                *άδετα
           
Χανόμαστε... 
                    ''Τώρα μάλιστα''
μουρμούρισα μονολογώντας,
και δάκρυα κρατώντας,
έβλεπα... 
               πώς σαρωνόνταν,
από κύματα βουνά π' ερχόνταν,
τα πάντα πάνω στη κουβέρτα
και κάναμε ''νερά'' αβέρτα.

Θα την γλυτώσω κι από δω (!)
μην ανησυχείς...
       [όμως, να μην πολυλογώ.

Πάνω σε μιά δεξαμενή,
τώρα, για την επισκευή,
πελώριο στέκει το βαπόρι,
στην Τοκοπίλλα που με ζόρι,
ίσα που είχε αυτό χωρέσει....


Τ' ομολογώ, μου είχε αρέσει
από την πρώτη τη στιγμή,
η Λίλα...
             και παλαβός γι αυτή
έγινα ο αγαθιάρης,
κοτζάμ εικοσιδυάρης.

Ήτανε μόνο η αρχή
    [γιατί θ' ακολουθήσουν κι άλλες,
πόρνο-κονσομάνες...
                     [μικρές μα και μεγάλες.

Με ξεπαράδιασαν... 
                                   αλλά...
Τί να τα κάνεις τα λεφτά
σκέφτομαι καμιά φορά,
με ΕΝΦΙΑ* και με ΕΙΣΦΟΡΑ*               *έκτακτοι φόροι λόγω πτώχευσης
θα μου τα τρώγαν τώρα δα,
οι δόκιμοι εθνοσωτήρες,
σκέτοι οδοστρωτήρες,
ίδιες αλωνιστικές
               θερίζουν συνταξιούχων δώρα,
κι ακολουθεί με φόρα,
ο νόμος για κόψιμο του ΕΚΑΣ*.                   *επίδομα χαμηλοσυνταξιούχων

Και ευτυχώς....  δεν είμαι εγώ λεφτάς,
γιατί μια βρόμα βγήγε πως θ' ανοίγουν
σπίτια, θυρίδες, μήπως κρύβουν,
χρήματα οι ματσωμένοι...

            Σκέφτομαι...    έτσι που πηγαίνει,
            θα γίνουν πολλοί οι μπατιρημένοι
            που θάρθουν στο δικό μου κλαμπ...

            Καλά που τάτρωγα στις παμπ
            και στα χαμαιτυπεία,
            τότε που ήμουνα στα πλοία...   





* Αφιερωμένο στον καπτα Στράτο Μαμαλέτο,  (μεσαίος στη παραπάνω φωτό) και στη τελευταία μας συνάντηση στο
Φάο, στον Ευφράτη, 20 χρόνια μετά του Ωνάση το "Ολύμπικ Ροκ" που είμασταν και οι τρεις  στη ράδα "practicos regalada"* του Μπουένος Άυρες.  Καλό ταξίδι και σε σένα Καπετάνιε...
                                                υπογραφή
                                                                   Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΕΠΙΖΩΝ
                                                                                      
______________________________________________

Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος", βιωματικό έμμετρο έργο
του Οδυσσέα Ηβιλάγια No 133 / e-mail: pmataragas@yahoo.com /
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga



______________________________________________________________



* Τοκοπίλλα -Χιλή, Εδώ γίνονται οι πρώτοι τελωνειακοί έλεγχοι του φορτίου. Η Τοκοπίλλα της Χιλής είναι το πρώτο λιμάνι που πιάνουν τα πλοία που έρχονται από Αυστραλία-Νέα Ζηλανδία προς Αμερική, 6000 ναυτικά μίλια μακριά από το Port Pegassu.    Μετά, ανεβαίνοντας για Παναμά, το πλοίο έπιανε Περού. _______  πηγή: dimitristsokakis.blogspot /port-pegassu.ht


* Εμμανουέλα,  Ταινία που λογοκρίθηκε στη χώρα μας λίγο μετά το τέλος της Χούντας. Ένα φιλμ που σκανδάλισε το κοινό και άνοιξε τον δρόμο της αλλαγής των κινηματογραφικών, και όχι μόνο, ηθών..
"Ο πρόεδρος, ο εισαγγελέας και οι σύνεδροι του δικαστηρίου που δικάζει την υπόθεση της ερωτικής ταινίας "Εμμανουέλα", παρακολουθούν σε ιδιωτική προβολή το έργο προκειμένου να μορφώσουν ανέτως προσωπική άποψη επί του θέματος. Κατά τη διάρκεια της δίκης, καθηγητές Πανεπιστημίου καταθέτουν ότι η ταινία "ότι τρώσκει βαναύσεως την κοινώς παραδεδειγμένη παρ' ημίν ηθικήν" και "διεγείρει τον σεξουαλικό ίμερο". Τελικά η ταινία απαγορεύεται ως άσεμνη ενώ οι αιθουσάρχες αθωώνονται".
Η "Εμμανουέλα" δίχασε ακόμη και τις φεμινιστικές οργανώσεις καθώς υπήρξαν διαμαρτυρίες ότι η καυτή ηρωίδα παρουσιαζόταν ως αντικείμενο ανδρικών φαντασιώσεων, με την αντίθετη πλευρά να υποστηρίζει ότι συμβόλιζε τη γυναικεία δύναμη και απελευθέρωση. Όπως και να' χει η Κριστέλ έγινε με το "καλημέρα" ένα σύμβολο του σεξ και συνέχισε να παραδίδει μαθήματα ερωτισμού στη μεγάλη οθόνη,
Στα χρόνια που ακολούθησαν η "Εμμανουέλα" άνοιξε το δρόμο και για άλλες παρόμοιες παραγωγές, έθεσε εντός νόμου το κινηματογράφο της "κλειδαρότρυπας" και "έμαθε" το σεξ στους εφήβους κάνοντας πιο οικείο το γυμνό σώμα.





  σπασμένος κάβος