Δευτέρα 14 Μαρτίου 2016

Η Τραμουντάνα


  
                               Του Λίπερτυ η ανακοπή


Να ζω στην άβυσσο μπορώ με γύρω μου στοιχειά.
Μα δεν μπορώ να σε ξεχάσω, ξένη αγαπημένη. 
Απ’ έρωτα μου ‘χει πληγεί, η δύστυχη καρδιά. 
Γιώργος Ν. Μανέτας




Η τραμουντάνα
                          [λυσσομανάει...
βίαια το  "γκέηλ*" μάς κτυπάει,                 *θύελλα
ενώ η θάλασσα
           [με τα ''βουνά'' της,
τα ωκεάνια τα κύματά της
το λίμπερτυ* έκανε να μποτζάρει*            *φορτηγό  *κλυδωνιζότανε
να αγωνίζεται να μην μπατάρει..

Η τραμουντάνα* πολύ τσιτώνει,                *βόρειος άνεμος
και πότε λυγάει πότε τεντώνει
τη πάνω κεραία του Μαρκόνη.

Η θύελλα λες και δοκιμάζει
την αντοχή τους κεραία - καράβι,
όπου κι αυτό αγκομαχάει,
κι η μηχανή του πάει δεν πάει.....

Στ' άλπουρα μάχη δίνει η κεραία..
μια όπερα επική μοιραία
παν' στο κρεσέντο της θυμίζει,            
καθώς τον άνεμο αυτή σκίζει,
χτυπιέται, σφαδάζει,
            [κι όπως σφυρίζει
νότες ολόγυρα σκορπίζει...

Τρελάθηκα είπα, ήρθε η σειρά μου,
τάνγκο αρτζεντίνικο.....
                         [ακούν τ' αυτιά μου.

Η τραμουντάνα με καλοπιάνει
και πα' στα μούτρα μου
                        [σταγόνες βάνει
από 'να κύμα
             [που βίαια εθραύστη
επάνω στον κυματοθραύστη,
σαν νάθελε να με ξυπνήσει,
σαν νάθελε να μου θυμίσει,
πα' στη βαρδιόλα
                  [που εκρατιόμουν,
πως έπρεπε να τη θυμόμουν,
εκείνη εκεί την άγνωστή μου,
από τη σύντομη παραμονή μου
στο Μοντεβίδεο, Ουρουγουάη,
όταν για μπόγκερ* είχαμε πάει...            *καύσιμα μηχανής

Σε καμπαρέ την πρωτοείδα
στην "Αγρασιάδα Αβενίδα*".                    *χαριτωμένη λεωφόρος(Αgraciada Αvenida)

Την νύχτα πούχα εκεί αράξει
μία Λατίνα βίαια θ' αρπάξει
τη σκέψη μου και τη καρδιά μου, 
ποιός ξέρει (;)
           .... κι ίσως τα λογικά μου!
                    ___________

      Η τραμουντάνα θα προξενήσει
         ζημιά στο λίμπερτυ...
              [τη μηχανή του θα τη διαλύσει
         και πα στα βράχια θα το τσακίσει,
         λες κι ήθελε να το βασανίσει,
         σαδιστικά πριν να το βυθίσει.....

         Τα τελευταία μηνύματά μου
         που βγήκαν
            [μέσα απ' την καρδιά μου,
         δεν ήτανε παρά μιά ευχή,
         για νάβρω την ''αμαρτωλή'',
         την  κονσομάνα
                            [Ουραγουανή,
         να με καλο-υποδεχτεί
         στην κόλαση...
                            [που οι ναυτικοί, 
         οι κολασμένοι*
                            [αθρώποι αυτοί,                   *τιμωρημένοι
         φυλακισμένοι μιά ζωή,
         πηγαίνουνε
                     [να συνεχιστεί
         η εξορία τους και εκεί....

         Λένε κι ευχαριστώ,
                                   [ευχαριστώ πολύ,
         γιατί τιμωρημένοι μεν,
         αλλά μπουνάτσα θάχουνε διαρκή!
_____________________________

Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος", βιωματικό έμμετρο έργο
του Οδυσσέα Ηβιλάγια No 131/ e-mail: pmataragas@yahoo.com /
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga
___________________________________________________


*Μοντεβιδέο :  Είναι η πρωτεύουσα, η μεγαλύτερη πόλη και το κυριότερο λιμάνι της Ουρουγουάης.
Ο πληθυσμός του Μοντεβιδέο σήμερα υπολογίζεται σε 1.449.900 στην ίδια την πόλη και 1.723.300 στη μητροπολιτική περιοχή.
Από άποψη καταβολών, περίπου ο μισός πληθυσμός της πόλης κατάγεται από την Ιταλία, ενώ σημαντικό ποσοστό των υπολοίπων προέρχεται από άλλες χώρες της Ευρώπης (συνολικά 88%). Ο πληθυσμός του Μοντεβιδέο αποτελεί το 44% του πληθυσμού της Ουρουγουάης και η επαρχία Κανελόνες που το περιβάλλει, ουσιαστικά τα προάστια του Μοντεβιδέο και η κοντινή του ύπαιθρος, ένα πρόσθετο 12%. Οι αυτόχθονες κάτοικοι της Ουρουγουάης εξοντώθηκαν κατά την περίοδο του αποικισμού και ουσιαστικά δεν υπάρχουν απόγονοί τους σήμερα. Πέντε τοις εκατό του πληθυσμού είναι μιγάδες (ανάμιξη αυτόχθονων και Ευρωπαίων) και 4% αφρικανικής καταγωγής, όμως πρόκειται για κοινότητες που είναι περιθωριοποιημένες. Παρόλο που η μεγαλύτερη μερίδα του πληθυσμού είναι είτε καθολικοί είτε μη θρησκευόμενοι, υπάρχει επίσης μία πολύ αφομοιωμένη αλλά δραστήρια εβραϊκή κοινότητα που αριθμεί γύρω στις 40.000.




* Τραμουντάνα,  είναι το κλασικό όνομα που δίνουν οι ναυτικοί της Μεσογείου στον Βόρειο άνεμο. Προέρχεται από το λατινικό trans-montanus, που σημαίνει ο «ύπερθεν των ορέων» (ή σε ελεύθερη απόδοση ο «βουνίσιος»), σε σχέση με την οροσειρά των Άλπεων που για τους Λατίνους σημάδευε τον Βορρά.
Στην Καταλονία, τη Μαγιόρκα και σε μερικές περιοχές της νότιας Γαλλίας ο όρος υπονοεί και τον Βορειοδυτικό άνεμο.
Στα Ιταλικά, tramontana ονομάζεται επίσης και «το αστέρι πάνω από τα βουνά», δηλαδή ο Πολικός Αστέρας.
Στα Γαλλικά και Ιταλικά, η έκφραση «έχασα την τραμουντάνα» σημαίνει «έχασα τον προσανατολισμό μου», «έχασα το μπούσουλα» (μπούσουλας = πυξίδα).






  σπασμένος κάβος