"κι ειν΄αλάργα τόσο η Τοκοπίλλα"
[...]
"Μας προσμένουν πίπες αδειανές
και τελωνοφύλακες στο Τσίλι"
έγραφε ο Καββαδίας...
Όταν την πρωτοείδαφτυστή ήτανε...
ίδια
με τη κινηματογραφική
[Εμμανουέλα,*
νωχελική στο πήγαινε-έλα
σε πολυθρόνα μπαμπού
[όπως εκείνη..
και έτσι έμεινε στη μνήμη.Την ερωτεύτηκα...
το θύμα.
Πλήγμα μεγάλο για το χρήμα
πούχα μες το κομπόδεμά μου,
απ' τη σκληρή δουλειά μου.Μπαργούμαν ήταν η Λίλα
σε μπαρ στην Τοκοπίλα*,
που δάγκωνε σα σκύλα
καρδιές και πορτοφόλι.
Βγήκαμε στο πόρτο όλοι
για να ξεχαρμανιάσουμε,
και κάπως να ξεχάσουμε...
εκείνη τη μικρή Οδύσσεια
πούχαμε με το "Φρίσια"
στον μανιασμένο Ειρηνικό,
που ρούφηξε τον Φώτη τον Θιακό,
έξω από τα προστατευτικά τα ρέλια* *κάγκελα
και αμποτσάριστα* βαρέλια κλαδέψανε τον Τάσο Μαραβέλια
Βαρειά κι ασυγχώρητη
[η θανατηφόρα αμέλεια
νάχεις εν πλώ...
[πράγματα αμποτσάριστα* *άδετα
Χανόμαστε...
''Τώρα μάλιστα''
μουρμούρισα μονολογώντας,
και δάκρυα κρατώντας,
έβλεπα... πώς σαρωνόνταν,
από κύματα βουνά π' ερχόνταν,
τα πάντα πάνω στη κουβέρτα
και κάναμε ''νερά'' αβέρτα.
Θα την γλυτώσω κι από δω (!)
μην ανησυχείς...
[όμως, να μην πολυλογώ.
Πάνω σε μιά δεξαμενή,
τώρα, για την επισκευή,
πελώριο στέκει το βαπόρι,
στην Τοκοπίλλα που με ζόρι,
ίσα που είχε αυτό χωρέσει....
Τ' ομολογώ, μου είχε αρέσει
από την πρώτη τη στιγμή,
η Λίλα...
και παλαβός γι αυτή
έγινα ο αγαθιάρης,
κοτζάμ εικοσιδυάρης.
Ήτανε μόνο η αρχή
[γιατί θ' ακολουθήσουν κι άλλες,
πόρνο-κονσομάνες...
[μικρές μα και μεγάλες.
Με ξεπαράδιασαν...
αλλά...
Τί να τα κάνεις τα λεφτά
σκέφτομαι καμιά φορά,
με ΕΝΦΙΑ* και με ΕΙΣΦΟΡΑ* *έκτακτοι φόροι λόγω πτώχευσης
θα μου τα τρώγαν τώρα δα,
οι δόκιμοι εθνοσωτήρες,
σκέτοι οδοστρωτήρες,
ίδιες αλωνιστικές
θερίζουν συνταξιούχων δώρα,
κι ακολουθεί με φόρα,
ο νόμος για κόψιμο του ΕΚΑΣ*. *επίδομα χαμηλοσυνταξιούχων
Και ευτυχώς.... δεν είμαι εγώ λεφτάς,
γιατί μια βρόμα βγήγε πως θ' ανοίγουν
σπίτια, θυρίδες, μήπως κρύβουν,
χρήματα οι ματσωμένοι...
Σκέφτομαι... έτσι που πηγαίνει,
θα γίνουν πολλοί οι μπατιρημένοι
που θάρθουν στο δικό μου κλαμπ...
Καλά που τάτρωγα στις παμπ
και στα χαμαιτυπεία,
τότε που ήμουνα στα πλοία...
* Αφιερωμένο στον καπτα Στράτο Μαμαλέτο, (μεσαίος στη παραπάνω φωτό) και στη τελευταία μας συνάντηση στο
Φάο, στον Ευφράτη, 20 χρόνια μετά του Ωνάση το "Ολύμπικ Ροκ" που είμασταν και οι τρεις στη ράδα "practicos regalada"* του Μπουένος Άυρες. Καλό ταξίδι και σε σένα Καπετάνιε...
υπογραφή
Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΕΠΙΖΩΝ
Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος", βιωματικό έμμετρο έργο
του Οδυσσέα Ηβιλάγια No 133 / e-mail: pmataragas@yahoo.com /
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga
______________________________________________________________
"Ο πρόεδρος, ο εισαγγελέας και οι σύνεδροι του δικαστηρίου που δικάζει την υπόθεση της ερωτικής ταινίας "Εμμανουέλα", παρακολουθούν σε ιδιωτική προβολή το έργο προκειμένου να μορφώσουν ανέτως προσωπική άποψη επί του θέματος. Κατά τη διάρκεια της δίκης, καθηγητές Πανεπιστημίου καταθέτουν ότι η ταινία "ότι τρώσκει βαναύσεως την κοινώς παραδεδειγμένη παρ' ημίν ηθικήν" και "διεγείρει τον σεξουαλικό ίμερο". Τελικά η ταινία απαγορεύεται ως άσεμνη ενώ οι αιθουσάρχες αθωώνονται".
Η "Εμμανουέλα" δίχασε ακόμη και τις φεμινιστικές οργανώσεις καθώς υπήρξαν διαμαρτυρίες ότι η καυτή ηρωίδα παρουσιαζόταν ως αντικείμενο ανδρικών φαντασιώσεων, με την αντίθετη πλευρά να υποστηρίζει ότι συμβόλιζε τη γυναικεία δύναμη και απελευθέρωση. Όπως και να' χει η Κριστέλ έγινε με το "καλημέρα" ένα σύμβολο του σεξ και συνέχισε να παραδίδει μαθήματα ερωτισμού στη μεγάλη οθόνη,
Στα χρόνια που ακολούθησαν η "Εμμανουέλα" άνοιξε το δρόμο και για άλλες παρόμοιες παραγωγές, έθεσε εντός νόμου το κινηματογράφο της "κλειδαρότρυπας" και "έμαθε" το σεξ στους εφήβους κάνοντας πιο οικείο το γυμνό σώμα.
σπασμένος κάβος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.