Η Τραμουντάνα

  

                               Του Λίπερτυ η ανακοπή

Να ζω στην άβυσσο μπορώ με γύρω μου στοιχειά.

Μα δεν μπορώ να σε ξεχάσω, ξένη αγαπημένη. 

Απ’ έρωτα μου ‘χει πληγεί, η δύστυχη καρδιά. 

Γιώργος Ν. Μανέτας

Η τραμουντάνα

                          [λυσσομανάει...

βίαια το  "γκέηλ*" μάς κτυπάει,                 *θύελλα

ενώ η θάλασσα

           [με τα ''βουνά'' της,

τα ωκεάνια τα κύματά της

το λίμπερτυ* έκανε να μποτζάρει*            *φορτηγό  *κλυδωνιζότανε

να αγωνίζεται να μην μπατάρει..

Η τραμουντάνα* πολύ τσιτώνει,                *βόρειος άνεμος

και πότε λυγάει πότε τεντώνει

τη πάνω κεραία του Μαρκόνη.

Η θύελλα λες και δοκιμάζει

την αντοχή τους κεραία - καράβι,

όπου κι αυτό αγκομαχάει,

κι η μηχανή του πάει δεν πάει.....

Στ' άλπουρα μάχη δίνει η κεραία..

μια όπερα επική μοιραία

παν' στο κρεσέντο της θυμίζει,            

καθώς τον άνεμο αυτή σκίζει,

χτυπιέται, σφαδάζει,

            [κι όπως σφυρίζει

νότες ολόγυρα σκορπίζει...

Τρελάθηκα είπα, ήρθε η σειρά μου,
τάνγκο αρτζεντίνικο.....

                         [ακούν τ' αυτιά μου.

Η τραμουντάνα με καλοπιάνει

και πα' στα μούτρα μου

                        [σταγόνες βάνει

από 'να κύμα

             [που βίαια εθραύστη

επάνω στον κυματοθραύστη,

σαν νάθελε να με ξυπνήσει,

σαν νάθελε να μου θυμίσει,

πα' στη βαρδιόλα

                  [που εκρατιόμουν,

πως έπρεπε να τη θυμόμουν,

εκείνη εκεί την άγνωστή μου,

από τη σύντομη παραμονή μου

στο Μοντεβίδεο, Ουρουγουάη,

όταν για μπόγκερ* είχαμε πάει...            *καύσιμα μηχανής

Σε καμπαρέ την πρωτοείδα

στην "Αγρασιάδα Αβενίδα*".                    *χαριτωμένη λεωφόρος(Αgraciada Αvenida)

Την νύχτα πούχα εκεί αράξει

μία Λατίνα βίαια θ' αρπάξει

τη σκέψη μου και τη καρδιά μου, 

ποιός ξέρει (;)

           .... κι ίσως τα λογικά μου!

                    ___________

      Η τραμουντάνα θα προξενήσει

         ζημιά στο λίμπερτυ...

              [τη μηχανή του θα τη διαλύσει

         και πα στα βράχια θα το τσακίσει,

         λες κι ήθελε να το βασανίσει,

         σαδιστικά πριν να το βυθίσει.....

         Τα τελευταία μηνύματά μου

         που βγήκαν

            [μέσα απ' την καρδιά μου,

         δεν ήτανε παρά μιά ευχή,

         για νάβρω την ''αμαρτωλή'',

         την  κονσομάνα

                            [Ουραγουανή,

         να με καλο-υποδεχτεί

         στην κόλαση...

                            [που οι ναυτικοί, 

         οι κολασμένοι*

                            [αθρώποι αυτοί,                   *τιμωρημένοι

         φυλακισμένοι μιά ζωή,

         πηγαίνουνε

                     [να συνεχιστεί

         η εξορία τους και εκεί....

         Λένε κι ευχαριστώ,

                                   [ευχαριστώ πολύ,

         γιατί τιμωρημένοι μεν,

         αλλά μπουνάτσα θάχουνε διαρκή!

_____________________________

Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος", βιωματικό έμμετρο έργο
του Οδυσσέα Ηβιλάγια No 131/ e-mail: pmataragas@yahoo.com /
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga

___________________________________________________

*Μοντεβιδέο :  Είναι η πρωτεύουσα, η μεγαλύτερη πόλη και το κυριότερο λιμάνι της Ουρουγουάης.
Ο πληθυσμός του Μοντεβιδέο σήμερα υπολογίζεται σε 1.449.900 στην ίδια την πόλη και 1.723.300 στη μητροπολιτική περιοχή.
Από άποψη καταβολών, περίπου ο μισός πληθυσμός της πόλης κατάγεται από την Ιταλία, ενώ σημαντικό ποσοστό των υπολοίπων προέρχεται από άλλες χώρες της Ευρώπης (συνολικά 88%). Ο πληθυσμός του Μοντεβιδέο αποτελεί το 44% του πληθυσμού της Ουρουγουάης και η επαρχία Κανελόνες που το περιβάλλει, ουσιαστικά τα προάστια του Μοντεβιδέο και η κοντινή του ύπαιθρος, ένα πρόσθετο 12%. Οι αυτόχθονες κάτοικοι της Ουρουγουάης εξοντώθηκαν κατά την περίοδο του αποικισμού και ουσιαστικά δεν υπάρχουν απόγονοί τους σήμερα. Πέντε τοις εκατό του πληθυσμού είναι μιγάδες (ανάμιξη αυτόχθονων και Ευρωπαίων) και 4% αφρικανικής καταγωγής, όμως πρόκειται για κοινότητες που είναι περιθωριοποιημένες. Παρόλο που η μεγαλύτερη μερίδα του πληθυσμού είναι είτε καθολικοί είτε μη θρησκευόμενοι, υπάρχει επίσης μία πολύ αφομοιωμένη αλλά δραστήρια εβραϊκή κοινότητα που αριθμεί γύρω στις 40.000.

* Τραμουντάνα,  είναι το κλασικό όνομα που δίνουν οι ναυτικοί της Μεσογείου στον Βόρειο άνεμο. Προέρχεται από το λατινικό trans-montanus, που σημαίνει ο «ύπερθεν των ορέων» (ή σε ελεύθερη απόδοση ο «βουνίσιος»), σε σχέση με την οροσειρά των Άλπεων που για τους Λατίνους σημάδευε τον Βορρά.

Στην Καταλονία, τη Μαγιόρκα και σε μερικές περιοχές της νότιας Γαλλίας ο όρος υπονοεί και τον Βορειοδυτικό άνεμο.

Στα Ιταλικά, tramontana ονομάζεται επίσης και «το αστέρι πάνω από τα βουνά», δηλαδή ο Πολικός Αστέρας.

Στα Γαλλικά και Ιταλικά, η έκφραση «έχασα την τραμουντάνα» σημαίνει «έχασα τον προσανατολισμό μου», «έχασα το μπούσουλα» (μπούσουλας = πυξίδα).

  σπασμένος κάβος