ΤΟΤΕ, ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΤΟΥ ΕΙΚΟΣΤΟΥ ΑΙΩΝΑ
λυσσομανάει...
βίαια το γκέηλ* *θύελλα
μάς κτυπάει,
ενώ η θάλασσα
με τα βουνά της,
τα ωκεάνια
τα κύματά της
το λίμπερτυ* *φορτηγό πλοίο
κάνει να μποτζάρει* *κλυδωνίζεται
να αγωνίζεται
να μην μπατάρει..
Η τραμουντάνα* *βόρειος άνεμος
πολύ τσιτώνει,
και πότε λυγάει
πότε τεντώνει
τη πάνω κεραία
του Μαρκόνη.* *ασυρματιστή
Η θύελλα
λες δοκιμάζει
την αντοχή τους
την αντοχή τους
κεραία - καράβι,
όπου κι αυτό
όπου κι αυτό
αγκομαχάει,
κι η μηχανή του
κι η μηχανή του
πάει δεν πάει.....
Στ' άλπουρα μάχη
Στ' άλπουρα μάχη
δίνει η κεραία..
μια όπερα επική
μια όπερα επική
μοιραία
παν' στο κρεσέντο της
παν' στο κρεσέντο της
θυμίζει,
καθώς τον άνεμο
καθώς τον άνεμο
αυτή σκίζει,
χτυπιέται, σφαδάζει,
κι όπως σφυρίζει
νότες ολόγυρα
χτυπιέται, σφαδάζει,
κι όπως σφυρίζει
νότες ολόγυρα
σκορπίζει...
Τρελάθηκα είπα,
Τρελάθηκα είπα,
ήρθε η σειρά μου,
τάνγκο αρτζεντίνικο.....
ακούν τ' αυτιά μου.
Η τραμουντάνα
τάνγκο αρτζεντίνικο.....
ακούν τ' αυτιά μου.
Η τραμουντάνα
με καλοπιάνει
και πα' στα μούτρα μου
σταγόνες βάνει
από 'να κύμα
που βίαια εθραύστη
επάνω......
και πα' στα μούτρα μου
σταγόνες βάνει
από 'να κύμα
που βίαια εθραύστη
επάνω......
στον κυματοθραύστη,
σαν νάθελε
σαν νάθελε
να με ξυπνήσει,
σαν νάθελε
σαν νάθελε
να μου θυμίσει,
πα' στη βαρδιόλα
που κρατιόμουν,
πως έπρεπε
πα' στη βαρδιόλα
που κρατιόμουν,
πως έπρεπε
να τη θυμόμουν,
εκείνη εκεί
εκείνη εκεί
την άγνωστή μου,
από τη σύντομη
από τη σύντομη
παραμονή μου
στο Μοντεβίδεο,
στο Μοντεβίδεο,
Ουρουγουάη,
όταν για μπόγκερ*
όταν για μπόγκερ*
είχαμε πάει... *καύσιμα μηχανής
Σε καμπαρέ
Σε καμπαρέ
την πρωτοείδα
στην λεωφόρο
στην λεωφόρο
Αγρασιάδα Αβενίδα
την νύχτα πούχα
την νύχτα πούχα
εκεί αράξει
και μία Λατίνα
και μία Λατίνα
είχε αρπάξει
τη σκέψη μου
τη σκέψη μου
τη καρδιά μου,
τα λογικά μου!
Η τραμουντάνα
τα λογικά μου!
Η τραμουντάνα
θα προξενήσει
ζημιά στο λίμπερτυ,
ζημιά στο λίμπερτυ,
η μηχανή θα σβήσει
και πα στα βράχια
και πα στα βράχια
θα το τσακίσει,
λες κι ήθελε
λες κι ήθελε
να το βασανίσει,
σαδιστικά
σαδιστικά
πριν να το βυθίσει.....
Τα τελευταία
Τα τελευταία
μηνύματά μου
που βγήκαν
απ' την καρδιά μου,
δεν ήταν
που βγήκαν
απ' την καρδιά μου,
δεν ήταν
παρά μιά ευχή,
για νάβρω
για νάβρω
την ''αμαρτωλή'',
την κονσομάνα
Ουραγουανή,
στην κόλαση...
την κονσομάνα
Ουραγουανή,
στην κόλαση...
να μ' υποδεχτεί
στην κόλαση...
που οι ναυτικοί,
στην κόλαση...
που οι ναυτικοί,
θήτευσαν
τη στεριανή,
οι κολασμένοι
οι κολασμένοι
δηλαδή
πηγαίνουν
πηγαίνουν
να συνεχιστεί
η εξορία τους,
η εξορία τους,
μιά απ' τα ίδια εκεί...
Λένε κι ευχαριστώ,
ευχαριστώ πολύ,
τιμωρημένοι μεν,
αλλά διαρκή
ευχαριστώ πολύ,
τιμωρημένοι μεν,
αλλά διαρκή
θα έχουνε
τώρα μπουνάτσα,
στον εαυτό τους
θα λεν μπαγάσα
την έσκασες
στη Τραμουντάνα
που αρόδου* *αγκυροβόλιο
ή και σε ντάνα* *μόνιμο αγκυροβόλιο
σε άγχωνε
η π@@@άνα.
_____________________________
Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος", βιωματικό έμμετρο έργο
του Παναγιώτη Ματαράγκα No 131/ e-mail: pmataragas@yahoo.com /
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga
___________________________________________________
*Μοντεβιδέο : Είναι η πρωτεύουσα, η μεγαλύτερη πόλη και το κυριότερο λιμάνι της Ουρουγουάης.
Ο πληθυσμός του Μοντεβιδέο σήμερα υπολογίζεται σε 1.449.900 στην ίδια την πόλη και 1.723.300 στη μητροπολιτική περιοχή.
Από άποψη καταβολών, περίπου ο μισός πληθυσμός της πόλης κατάγεται από την Ιταλία, ενώ σημαντικό ποσοστό των υπολοίπων προέρχεται από άλλες χώρες της Ευρώπης (συνολικά 88%). Ο πληθυσμός του Μοντεβιδέο αποτελεί το 44% του πληθυσμού της Ουρουγουάης και η επαρχία Κανελόνες που το περιβάλλει, ουσιαστικά τα προάστια του Μοντεβιδέο και η κοντινή του ύπαιθρος, ένα πρόσθετο 12%. Οι αυτόχθονες κάτοικοι της Ουρουγουάης εξοντώθηκαν κατά την περίοδο του αποικισμού και ουσιαστικά δεν υπάρχουν απόγονοί τους σήμερα. Πέντε τοις εκατό του πληθυσμού είναι μιγάδες (ανάμιξη αυτόχθονων και Ευρωπαίων) και 4% αφρικανικής καταγωγής, όμως πρόκειται για κοινότητες που είναι περιθωριοποιημένες. Παρόλο που η μεγαλύτερη μερίδα του πληθυσμού είναι είτε καθολικοί είτε μη θρησκευόμενοι, υπάρχει επίσης μία πολύ αφομοιωμένη αλλά δραστήρια εβραϊκή κοινότητα που αριθμεί γύρω στις 40.000.
* Τραμουντάνα, είναι το κλασικό όνομα που δίνουν οι ναυτικοί της Μεσογείου στον Βόρειο άνεμο. Προέρχεται από το λατινικό trans-montanus, που σημαίνει ο «ύπερθεν των ορέων» (ή σε ελεύθερη απόδοση ο «βουνίσιος»), σε σχέση με την οροσειρά των Άλπεων που για τους Λατίνους σημάδευε τον Βορρά.
Στην Καταλονία, τη Μαγιόρκα και σε μερικές περιοχές της νότιας Γαλλίας ο όρος υπονοεί και τον Βορειοδυτικό άνεμο.
Στα Ιταλικά, tramontana ονομάζεται επίσης και «το αστέρι πάνω από τα βουνά», δηλαδή ο Πολικός Αστέρας.
Στα Γαλλικά και Ιταλικά, η έκφραση «έχασα την τραμουντάνα» σημαίνει «έχασα τον προσανατολισμό μου», «έχασα το μπούσουλα» (μπούσουλας = πυξίδα).
σπασμένος κάβος

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.