Παρασκευή 25 Απριλίου 2014

Ένα Παράξενο Ζευγάρι





Ναυτία μ' έπιασε με το που μπήκα
                                    [σαν τζόβενο σε βαπόρι
και μούπανε "μάζευτα και στρίβε,
         [να κάμεις άμε....  άλλη δουλειά αγόρι". 

Παρήκοος ο κερατάς από μικρός,
               [ξεροκεφάλας και κοντοφθαλμιάρης, 
παρέμεινα ο κόπανος κι υπέφερα
        [και το μετάνοιωσα πικρά ο επιπολιάρης.

"Πολέμα το όμως... μου είπαν άλλοι
                                         [και θα τη συνηθίσεις, 
είναι σα γκόμενα η λαμαρίνα,
     [σου κάνει νάζια πριν να την κατακτήσεις". 

Μα δεν συνήθιζα με τίποτα ο έρμος,
                   [ξέρναγα στις φουρτούνες σα γατί,
στις μπουνάτσες τόπαιζα θαλασσόλυκος,
  [και άμα φρεσκάριζε την έκρυβα τη ντροπή.

Έλεγα πάει, δεν συνηθίζεται
                    [γιατί το δράμα μου βάσταγε χρόνια... 

Μα κάποτε στη νότιο Κίνα χωρίς τιμόνι,
          [σκάζοντας πάνω μας κύματα σα κανόνια 
και κουπαστή με κουπαστή
                         [να μας παγαίνει για πέντε μέρες, 
ως δια μαγείας εξαφανίστηκε η ναυτία, 
       [ίσως και οι αισθήσεις να θέλουνε φοβέρες !

  
Η λαμαρίνα πια... "μιλάει"
                              [σε μένανε και μου "κολλάει"!

για χρόνια... είμαστε ζευγάρι".
                                   [με "τύλιξε", τόχει καμάρι,
άντρα σκληρό, κοτζάμ γομάρι,
                                   [καθώς με έχει συνεπάρει,
και μένα τον παρήκοο τον στρίγκλο, 
                                                  [με έκανε ένα αρνάκι,
(συγνώμη Ουίλλιαμ που βούτηξα
   [του έργου σου τις λέξεις, μα βόλεψαν κομμάτι.                    

Τις βάρδιες πια στη γέφυρα τις αγαπώ,
                                     [γιατί έως τη πλώρη η λαμαρίνα
λιαζόμενη ολημερίς γυμνή μπροστά μου,
     [μα κάνει να ξεχνώ την εξορία μου και την Αθήνα  

                                  ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Στη σύνταξη πλέον..... κι η έντονη η μυρωδιά της                   
                                     [που "έβγαζε" το "μέικ απ"* της,        
απ' τα "ρολά" που της φρεσκάρανε το χρώμα,
          [στη μνήμη μου έμεινε... και τη θυμάμαι ακόμα !



* Μέικ απ, Μινιάρισμα και Βάψιμο για τη συντήρηση της λαμαρίνας,


_______________________________________________________

Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος". Βιωματικό έμμετρο έργο
του Οδυσσέα Ηβιλάγια Νο 59 / e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga

_______________________________________________________


                         Η ΛΑΜΑΡΙΝΑ........  Η ΛΑΜΑΡΙΝΑ........  ΟΛΑ ΤΑ ΣΒΗΝΕΙ











   σπασμένος κάβος  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.