Οι κόκκινες ανταύγειες...

...και των ναυτών οι άδειες

Πρωτομπαρκάρισα δεκαεξάρης'',
και τώρα πλέον.... εικοσπεντάρης,
διηγόμουν ιστορίες
  [στον σκάπουλο*το βράδυ                            *ναύτης της βάρδιας
στη γέφυρα μες το σκοτάδι,
που το ρολόι το ρημάδι
λες κι είχε....
       [στην βάρδια μας κολλήσει,
πιότερο τ' άτιμο
                    [εμάς να ξενυχτήσει....

Που λες Μηνά.....
     [βάνω χοντρό παλτό και πανταλόνι,
σε μία έξοδό μου στη Χιλή,
                      [πούριχνε χοντρό το χιόνι,
και πάω με φόβο.....  ο αδαής
σε κάποιο σπίτι....
    [ξέρεις ρε φίλε, της ηδονής,
σε κείνα που, μετά πληρωμής,
άντρας, σου λένε, θα χριστείς…

Σαντιάγκο* λεγόταν το λιμάνι,
όχι της Κούβας,
                       [μα της Χιλής
και ο ξερόλας ο Μεμές
                          [ο ημιμαθής
με συμβουλεύει
                    [ότι είν' καιρός,
κι ότι δεν είμαι πια μικρός,
πρέπει...
         [ν' αρχίσω να γ.....άω
και σε π@άνα εγώ να πάω.


Είμαι στο πλοίο από καιρό

και στους μάγκες τώρα...
                           [πώς να πω
ότι σε σπίτι κοκκινοφάναρο
                [ποτέ δεν είχα «πάει»... ? 

Καζούρα σκεπτόμουν 
           [που επρόκειτο να φάει
όποιος τολμούσε κάτι τέτοιο....
Άσε που θα με έλεγαν
                             [και «τέτοιο»,
ότι το πνίγω το κουνέλι δηλαδή.
Το όνομα να μην σου βγεί,
      [που λέγανε κι οι πιο παλιοί.

Από μικρός ψιλοκοιτούσα...
    [σαν πέρναγα έξω από μπ@@δέλα,
μ' έπιανε τρέμουλο,
                     [κάτι θα έλεγα σαν τρέλα,
και σκόπιμα αργοπερπατούσα,
μέσα να δω, πολύ το επιθυμούσα,
μα για να πάω, δεν το τολμούσα !

Από καιρό γουστάριζα λοιπόν…
και στο εφηβικό μου παρελθόν
σαν έβλεπα κόκκινο φωτάκι,
γαρίδα......  το δικό μου μάτι !

Μία φορά, πάλι περνώντας
και πάλι στραβοκοιτώντας,
προκλητικά μένα καλώντας,
μιά γυναικεία φωνή
                    [μου έλεγε να μπω,
κι από το πονηρό υπόγειο
           [έφτανε η φωνή με ηχώ.

Δεν ήξερα που να κρυφτώ,
και άνοιξα βηματισμό
όταν ξανάπε "άντε... έλα",
φοβήθηκα ρε... την κοπέλα !
Νάβλεπε τσίτσιδο εμένα ?
Σα νάμουν παιδί...
                  [τά 'χα χαμένα.

Έτσι πια τώρα στη Χιλή,
                             [θα το τολμήσω,
και στο μπ@@δέλο
                             [σαν διεισδύσω,
με "πανταλόνι",
                          [πάω να γ......σω,
όπως το έβλεπα....
             [χρόνια στο σινεμά...
σ' όλα τα έργα τα ερωτικά !

Γδυνόταν πρώτα η κοπελιά,
και ντυμένο....
   [αφήναν τον κρεμανταλά,
το πανταλόνι συνεχώς
                           [να το φορά !!!
Τ' "Αμερικάνικα κουφά",
                    [τα συντηρητικά,
που από παιδί στη γειτονιά,

             [έβλεπα στο Σινέ Ντιάνα.....

Το ότι ντρεπόμουν
      [το κατάλαβε η έμπειρη π@@άνα.

''Μη ντρέπεσαι μου λέει...
                                  [εγώ, είμαι η Άννα,
στον έρωτα με λεν δασκάλα
και ξέχνα τώρα όλα τ' άλλα,
μόνο αν θες......
                    [ξηλώσου αμέσως
και δώσε.... μόνο για σένα,
                            [δέκα "πέσος"...


_______________________________________

Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος", βιωματικό έμμετρο έργο
του Οδυσσέα Ηβιλάγια No 21/ e-mail: pmataragas@yahoo.com /
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga
__________________________________________________

  σπασμένος κάβος