Σοβράνο, χαϊδευτικά η κόλαση

ΣΤΑΒΕΝΤΟ* και ΣΟΒΡΑΝΟ 

  Μούλεγε...
       ''τις μπογιές να πάρεις'',
ο λοστρόμος ο "Χτικιάρης" *,                   *παρατσούκλι
"από βραδύς να τις μπατάρεις
κι έτσι πριν βάψεις και μινιάρεις,
το πρωί σαν πας στη πλώρη,
ανακατεμένη όλη
θάναι η μπογιά στο πόντο*                        *δοχείο μπογιάς
και δεν θα τρως ώρα στο βρόντο
να την ανακατεύεις,
κι απ' τη δουλειά να κλέβεις
εργατοώρα τεμπελόσκυλο..''

Ναι.... τέτοιο εφοπλιστόσκυλο
ήταν, ο γλύφτης...
                [ο πουλημένος,
ο μαχαιροσημαδεμένος
λοστρόμος-μπόσης*                            *λοστρόμος (εργοδηγός)  
                   [σκέτο καθίκι.
                                 
Μ' άφησε στην αποθήκη,
και δούλευα σαν το σκυλί,
στην παύση*....
                 [για να μη χαθεί                        *10.00-10.20         

ένα εικοσάλεπτο δουλειάς
ο μπάσταρδος,  ο κερατάς.
    
Ψεύτικα ονόματα σωρό
στις ιστορίες μου
                   [χρησιμοποιώ
γι ανθρώπους και για πλοία,
και δεν εκράτησα,
                   [καμία εγώ κακία
απ' τη ζωή στη θάλασσα,
μα, τη συνήθεια χάλασα
γι αυτό το περιστατικό,
πούγινε το πενηνταοκτώ
στο "Ιόνιαν Λορντ" το πλοίο,
κι είναι σα να τον ''πτύω''
κατάμουτρα τον παλιαλήτη.

    Μετά καιρό στο Αμφιτρίτη,
     στην ίδια θέση ήταν άλλος,
     λοστρόμος Γιάννης Σάρλος,
     ανθρωπιστής μεγάλος,
     κι είδα πως τελικώς
     οι ''άνθρωποι'' κάνουν τ' "αλλιώς".

     Μας μάζευε πρύμα* τα βράδια                 *στο πίσω μέρος του καραβιού (πούπι)
     όλους τους νέους, τα στραβάδια*,             *πρωτόμπαρκοι (νεοσύλλεκτοι)
     κι έλεγε: ''ακούτε συμβουλές...,
     παγίδες και κακοτοπιές
     γεμάτο είν' το καράβι...''
     μουρμούραε το κάθε βράδυ...

     ...και για νάναι σίγουρος τα πρωινά,
     πριν βγούμε για δουλειά,
     επαναλάμβανε ξανά
     πολλά από τα βραδινά...

Κείνη τη μέρα το πρωί
ξέσπασε
       [η θάλασσα η βουβή,
αφού ολονυχτίς, μας τάραξε
                [το μπότζι στη τραμπάλα,
και πιάνοντας δω, πιάνοντας κει,
                      [με τα παιδιά τα άλλα
πάμε να πιάσουμε δουλειά...

       "Ακούστε με ρε σεις  καλά...",
        άρχισε να μας λέει
            [κι έμοιαζε ταραγμένος :

       "Ο κάβος μας ο πιο γερός,
                 [όπως και άλλοι... είν' σπασμένος,
        και πρέπει τώρα, μες τον χαμό
              [να πάμε πλώρα πούν' αποθηκευμένος,
        γιατί επήρε δεύτερο όρντινο το βαπόρι,
                   [ξεχάστε το Ρίο, εδώ κοντά πηγαίνει,
        το ρυμουλκό θα σιχτιρίζει τον καπετάνιο,
                              [φθαρμένο κάβο δεν τον δένει....
        ...και σύ πιτσιρικά μόνο σταβέντο,
         σοβράνο* ποτέ να μην ρισκάρεις,
         τον δρόμο για πλώρη να τον πάρεις             *προσήνενη πλευρά του καραβιού
         είν' επικίνδυνο πολύ,
         γιατί ένα κύμα το μπορεί,
         σούμπιτο να σε καταπιεί...
         Θάσαι μα@άκας δηλαδή
         αν τούτη μου τη συμβουλή
         εσύ την αγνοήσεις
         και πας να περπατήσεις
         απ' όπου έρχεται ο καιρός…"

Να τρέμω άρχισα ο φτωχός,
''τότενες'', στον μπόση* μπρός...             *λοστρόμος
γιατί θυμήθηκα...
πως προηγουμένως,
ο παλαβός, ο βαρεμένος
ο Βάγγος βγήκε από τη πόρτα...
και τη θανατηφόρα ρότα
επήρε τούτος για τη πλώρη,
απ' τη πλευρά που 'ρχόταν, όλη
η θάλασσα και το ξεροβόρι
και βρόνταγε όλο το βαπόρι...

Κύμα τον τσάκισε στα σίδερα
                                        [κι ύστερα τον πήρε μέσα...

Τον πήρε η "θάλασσα των ποιητών",
      [μα, ύπουλη για 'μας και φονική η μπαμπέσα...

       Την άλλη μέρα ήταν σχόλη
      και... τον Βαγγέλη κλάψαμ' όλοι.
      ενώ, ο αχόρταγος "σοβράνο",
      έναν λεβέντη παραπάνω,
     "γράφει" πως έχει φάει... 
      και εμάς... ξαναμετράει...

       Λες και μας παραφυλάει
       εκεί, στην άκρη 
                           [του θανατηφόρου δρόμου*...
       από την πρύμη προς την πλώρη
          [σε κείνο το μεροκάματο του τρόμου,
       που θάλεγαν οι στεριανοί
       αν ήξεραν πως οι ναυτικοί
       έτσι γεμίζουν το πουγγί...

Ε, κι αν κάποιος τύχει και χαθεί
απλά..... θα ''αντικατασταθεί'',
και μερικοί πάλι θα πούνε στωικά,
έξω απ' το χορό βρισκόμενοι φυσικά
έ...  τι να γίνει, συμβαίνουνε κι αυτά...

_________________________________________________________



* Πατήστε ΕΔΩ για να πάρετε μια γεύση από ΣΟΒΡΑΝΟ

Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος", βιωματικό έμμετρο έργο
του Οδυσσέα Ηβιλάγια No 20/ e-mail: pmataragas@yahoo.com /
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga
___________________________________________________

  σπασμένος κάβος