Πέμπτη 17 Απριλίου 2014

Οι Βάρδουλες



Η ΔΙΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΟΥ

    
      ''Κανείς δεν τόχε
                   [μάγκες μου καταλάβει
       πώς βούλιαξε τότε

                       [μας έλεγε το καράβι...''
       -ο ηλεκτρολόγος-  
                      [ενώ περίεργα γελούσε,
       τά πούπαθε 

           [πρωτόμπαρκος εξιστορούσε:

       Στου καραβιού τον πάτο
       ήμουνα εγώ κει κάτω,
       και θα σας πω... μιά βάνα*                         *στρόφιγγα
       πως μ' άλλαξε τα πλάνα...

        Ήταν τότε... πούστειλε εμένα
        με εντολή του στον πυθμένα,
        ο Πρώτος*,                                                *μηχανικός
                 [βάρδουλα* να κλείσω                   *στρόφιγγα (σαν βρύση ας πούμε)
        και την περιέλιξη 
                       [πούκανα, ν' αφήσω,
        γιατί δεν ήταν βιαστικό
        για να  τελειώσω 
                     [το μοτόρι αυτό.

        Όταν όμως στο πούπι* θα χτυπήσω,                             *πρύμνη 
        και δάχτυλα θα τραυματίσω
        τα αίματα... πάω να σκουπίσω...        
        μέχρι αυτά να τα φροντίσω
        ομολογώ πώς ξέχασα τη διαταγή...
            
        Όλη η θάλασσα μέσα θα μπει,
        απ' τη βάρδουλα πούμεινε ανοικτή,
        και σούμπιτο το καράβι θα βρεθεί
        σαν τον κινηματογραφικό Τιτανικό
        τρύπιο,  αραγμένο στο βυθό...''


Αλλά πάμε να στα πω 
       [απ' την αρχή λοιπόν.

Ο Ινδονήσιος ο Σιμόν
μη ξέροντας για  αυτό το λάθος,
βρισκόταν αμέριμνος στο βάθος
στο Στόκολο,*                                                   *λεβητοστάσιο
      [που δουλειές είχε να κάνει..
                           
Ξάφνου εκεί, νερό τον φτάνει,
βλέπει... τα πόδια του να βρέχει,
κι αρχίζοντας αυτός να τρέχει
ουρλιάζει "ρε μαστόρια"
      [χρειάζομαι νάρθει κι’ άλλος".....      

Γιατί ο κίνδυνος ήταν μεγάλος,         
και ήθελε κάποιον να τον βοηθήσει
μόνος δεν μπορεί να τήνε κλείσει
είναι πολύ σφιχτή η γ@@@@νη...
ακούνητη, λες.... 
          [κι ήταν σφραγισμένη,
η βάρδουλα...
          [η κατασκουριασμένη.

         Ο ένοχος πούμουνα εγώ
         πήρα χαμπάρι στο λεπτό
         χε@@@@νος
            [έτρεξα και τον βοηθώ...
        
         Πάνω από βόλτα δεν την γυρνάμε
                             [και ας ζορίζουμε κι οι δύο.

         "Σνέλ''*, γερμανικά βρίζει...                                  *γρήγορα
                                               [''πάει το πλοίο''        
         ο Γερμανο-ελβετός καμαρώτος.

         Χαμπάρι παίρνει και ο Πρώτος*.                     *μηχανικός

          Το πλοίο άρχισε να γέρνει,
          μπουργκάνα* το νερό να μπαίνει                     *ναυτ. Μεγάλη εισροή
          η στάθμη δώστου ν' ανεβαίνει.

          Από ψηλά φωνάζαν "Άντε, αργείτε...."
          το πολεμάμε, απαντάμε, "Α' γ....θήτε''
          τα χέρια μας πιαστήκαν,
             [θέλουμε ακόμη χρόνο αρκετό...

          Η θάλασσα, μας έφτασε,
                  [μα όταν πήγε ως το λαιμό,  
         τότε ξυπνήσαμε,
                      [το νερό μας έσκιασε,
         και ένας πανικός μας έπιασε...
         
         Έντρομοι τα παρατάμε
             [από το φόβο μας κατουρημένοι,
         κι ενώ συνέχεια το νερό ανεβαίνει,    
         σερνόμαστε μισοπνιγμένοι...
         ως τις σκάλες, 
                 [μπας και προλάβουμε
         πριν τελείως μπατάρουμε
         στις βάρκες να σαλτάρουμε.

       
 Το βούλιαγμα σταμάτησε
         όταν στον πάτο κάθισε

         κι έφτασε ως το κατάστρωμα
         η στάθμη... και τ’ ανάθεμα

         είχε ήδη αρχίσει....''

Πεντ’ έξη είχαν χύσει*,                                     *ναυτ. απολύσει
τον ηλεκτρολόγο τον υπαίτιο
τον είπανε και ''τέτοιο'',
στα νεύρα τους οι στεριανοί
που μ' ελικόπτερο 'χαν 'ρθει...
ξέρεις οι γραβατωμένοι
απ' τα γραφεία οι σταλμένοι,
κι έβριζαν αυτοί αράδα:

                    Ρε.... 
                            βουλιάξατε στη ράδα ?
                    Τα κάνατε όλα σκατά ! 
                    Πνιγήκατε ρε στα ρηχά ?
                   Όσο γι αυτόν τον κερατά
                   που εμπιστεύτηκε δουλειά 
                   στον άσχετο ηλεκτρολόγο
                   σε μας θα δώσει  λόγο...

 Έξαλλος ο πορτκάπτεν*
                     [πήρε τότε το λόγο
"χάμω θα τόνε πατήσω
                     [αυτό το γυρολόγο
τον Πρώτο* τον μαλάκα*                                  *Μηχανικό
    [πούστειλε τον ηλεκτρολόγο,
διαβατηριούχο άπειρο,
               [αντί για τον αρμόδιο,
τη βάρδουλα να κλείσει
                      [μην έχοντας ιδέα
τί ακριβώς έκανε δαύτη",
           [και πρόσθεσε.... "παρέα
να τσακιστούνε αμέσως,
          [να φύγουν απ' το καράβι,
έρχεται ο αρχιμηχανικός
                [ο ίδιος να παραλάβει".

Σαν κάθισε πια ολόισιο
                         
                              [στο πάτο το βαπόρι !
 εγώ, συνέχισε ο ηλεκρολόγος
                     [κανένα δεν τραβούσα ζόρι,
μήτε όταν τον ''Πρώτο'' σκυλοβρίσανε                                  
και η καλύτερή μου ήταν με απολύσανε,
από το κωλοκάραβο,
                  [το κάτεργο του κερατά... 
μπορεί να φάνηκε,
       [μα λίγο σα να κόμπιασε κει δα.

Τώρα του ηλεκτρολόγου,
           [τελείως άλλαξε η φωνή,
ψιλόβγαινε, ψιλοακούονταν
                      [άγνωστο το γιατί, 
σαν κάτι πως θα πάθει
                  [έμοιαζε να φοβότανε
και να τελειώσει τη διήγηση
              [να βιάζεται φαινότανε...

Αργότερα φέρανε δύτες,
τάπωσαν κάτι τρύπες,

κλείσανε και τη ταλαίπωρη τη βάνα
που αυτή έφταιγε για όλα,
                               [η  παλιοπουτάνα.

Για τα μοτόρια μένει ετούτο δω να πω,
όταν καταφέραν κι αντλήσαν το νερό...

                 Όλα τους ήταν καμμένα,                "Τζάμπα λεφτά δοσμένα",
                 βρίζανε οι εφοπλιστάδες...
               ''Παλιομεσίτες μασκαράδες''
                 και οι υπάλληλοί μας στα γραφεία,
                 που ανεύθυνα στέλνουν 
                                                 απ’ τα καφενεία,
                 διαβατηριούχους άσχετους, 
                                         [τάχα για οικονομία,
                 κι άπειρους γεφυρο-μαστόρους
                                      [χωρίς βέβαια πτυχία.

Για πες μου κάτι τώρα να χαρείς 
που όπως εγώ κι εσύ θα απορείς,
βρίσκεις λογικό πράμα 
                         [ρε παιδί μου αυτό,
ένας άπειρος διαβατηριούχος
       [να κουμαντάρει... 
                  [το θαλασσινό νερό ??
________________________


Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος". Βιωματικό έμμετρο έργο
του Οδυσσέα Ηβιλάγια No 9 / e-mail: pmataragas@yahoo.com /
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga

__________________________________________________




  σπασμένος κάβος  

1 σχόλιο:

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.