Της θάλασσας οι σειρήνες*

     Στη βαρδιόλα* ακουμπώ,           *κουπαστή της γέφυρας του πλοίου
      κατακοψομεσιάστηκα εδώ,
      μόνος μου, εγώ κι’ ο ουρανός
      για ώρες να κοιτάζω 'μπρός,
      στον μακρινό ορίζοντα...

      Κάποια πηγαίνοντα,
              [κι άλλα γυρίζοντα,
      μικρά..... μεγάλα.... πλοία
      παρέα πάντοτε
                    [με την ανησυχία,
      αφού μία έστω μικρή  
                                   [απροσεξία,
      μπορεί να προκαλέσει, 
                  [την "ναυτική αβαρία"*                       *βλάβη πλοίου η φορτίου
      και τούτο, σε βεβαιώ
         [πως είναι, στην κυριολεξία               
      θέμα λεπτών της ώρας,
              [ενίοτε δευτερολέπτων.

Το θέμα τούτο εξ αβαριών
                       [πλήρως κατέχων,
σε βεβαιώνω εκ πείρας
                   [και με ευθύνη,
ότι το πλοίο, 
      [συνέχεια κατευθύνει                                    *Κόλπος Μεξικού
μια ορατή-αόρατη
   [ανυπαρκτο-υπαρκτή Σειρήνα, 
κι ας λεν οι στεριανοί
       [πως παραμύθια είναι κείνα
που ακούς συχνά
         [από 'να άγνωστο Οδυσσέα*                       *ναυτικό χρόνια στη θάλασσα
κείνα τ' απίστευτα,
   [που ναύτες διηγούνται ωραία,         
                                 
Εκεί στη γέφυρα επάνω,             
                 κι ας πούνε ότι τα χάνω,
πρέπει να στο τονίσω
                         [να στο επισημάνω
υπάρχει ένα "μυστικό",
             [σύνθετο μοιάζει μα είν' απλό,
κι όμως  λόγια να το περιγράψω
                          [μάταια έψαξα να βρω.

Μπορεί, στο χάρτη να το βλέπεις 
      [μα δεν το νιώθεις το παλιορεύμα,*                   *υδάτινη μάζα σαν ποτάμι στη θάλασσα
που σαν την κακιά παρέα
           [σε παρασύρει... κι ούτε νεύμα,
απ' όργανο ναυσιπλοΐας,
                 [θε να πάρεις... κι ας βρυχάται
Αόρατο είναι, ύπουλο, θανατερό
                               [που άτσαλα πλανάται,
και ο απόμαχος ναυτικός,
  [φτύνει τον κόρφο του σαν το θυμάται,
αλλά και οι πρωτόμπαρκοι,
       [αυτοί που λέμε «σειρές επόμενες»,         
θα διαπιστώσουν αφού την πάθουν,
                                [ότι δεν ήταν γκόμενες
οι περιβόητες πλανεύτρες 
                                 [οι ονομαστές Σειρήνες.
Αλλοίμονο... πόνου ήτανε φορείς, 
    [μεγάλης έντασης της θάλασσας οδύνες !
_______________________________

* Σειρήνες ήταν γυναικείες θεότητες που σχετίζονταν με το νερό, 
τον έρωτα και το θάνατο. Ακριβέστερα όμως φέρονται ως θαλάσσιοι 
δαίμονες της Ελληνικής Μυθολογίας. 
__________________________________

Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος". Βιωματικό έμμετρο έργο
του Οδυσσέα Ηβιλάγια No 4 / e-mail: pmataragas@yahoo.com /
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga

  σπασμένος κάβος