Τρίτη 22 Απριλίου 2014

Τρικυμία στα Βραχέα




Παραμονή Πρωτοχρονιάς

Αφού καβατζάραμε με ζόρια
                               [το ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας,
το κέηπ Λιουνόεν* και το Περθ,                                                           
*Cape Leeuwin
  [η νέα πορεία μας τράβαγε στα μέρη της πατρίδας.

Η ευφορία του πληρώματος άλλο πράμα
                [και τούτο στις φάτσες μας ήτανε εμφανές,
καθώς το πανηγύρι στο γκαζάδικο,
                                             [ήτανε όντως πρωτοφανές,

Πριν κάποιες ώρες απροσδόκητα,
                      [πήραμε όρντινο να πάμε Σκαραμαγκά,
το σαράβαλο
να επισκευάσουνε βαπόρι
       [γιατί... που λέει ο λόγος... σε λίγο θάκανε νερά,
(ένα από τα πρώην Αμερικάνικα αεροπλανοφόρα
              [που τα μετέτρεπαν σε γκαζάδικα και καλά).

Τα γκαντεμοτάξιδα κάναμε, Σουμάτρα-Αυστραλία,
                               [κοντρατοσυμβολαιοαποκλεισμένοι
για πάνω από 'να χρόνο οι έρμοι
                              [κι απ' τη ζωή κυριολεκτικά χαμένοι.

Μας πάγαινε και δεν μας πάγαινε, σαν τον κάβουρα,
                                  [η ετοιμόρροπη ταλαίπωρη μηχανή,
και τη βαστάγανε με τα ζόρια οι μαστόροι,
               [ν' αντέξει να φτάσουμε Ελλάδα για επισκευή.

Είχαμαν ναυπηγεία τότε, εκείνη την εποχή,

  [πριν μας τα πάρουν οι δανειστές και κείνα και τα σώβρακα.

Ήταν η εποχή των δανεισμένων χοντραγελάδων,
          [με τα αμάξια, τα εξοχικά.... τα σμόκιν και τα ξώπλατα,
που σέρναμε τις "λουλούδες", τσιουάουες και πεκινουά,
                                  [με δανεικά λουκάνικα οι παραμυθιασμένοι.

Ας επιστρέψουμε όμως στο χαρούμενο γκαζά,
                [κείνο το βράδυ μετά τη βάρδια που κακοκοιμισμένοι,
απελπισμένα... μιά κι ήτανε παραμονή πρωτοχρονιάς,
          [ψάχναμε οι έρημοι στα ερτζιανά, μπας πιάσουμε Αθήνα.


Την Τζένη Καρέζη ακούσαμε για δευτερόλεπτα και ευχές
    [ανάμεσα σε παρεμβολές και τα ερτζιανοσφυρίγματα εκείνα.


Συμπεράναμε ότι για τη γιορτή θάτενε καλεσμένη
,                  
                   [φιλοξενούμενη στη ραδιοφωνία και βρίσκοταν εκεί.

Κι όπως η Τζένη "πνίγηκε" αμέσως στα παράσιτα,
             [αρχίσαμε κατραπακιές στο ράδιο και κούνημα με οργή,
το ξεπατώσαμε σχεδόν, μα μουλάρωσε το πρόστυχο...

                                         [η Αθήνα δεν ξανακούστηκε ούτε στιγμή.

Υπήρχε τότε, ένας σταθμός όλος και όλος, μόνο αυτός !
                                          [ελπιδοφόρος φάρος για μας Ελληνικός,
την τηλεόραση τότε την είχαμε μόνο ακουστά,

                                   [και το κινητό ήτανε όνειρο θερινής νυκτός. 

Ήταν ένα αίσθημα που δεν το νοιώσανε 
                               [κι εύχομαι να μην το νοιώσουνε ποτέ οι νέοι ναυτικοί, 
σκληρά τιμωρημένοι σε πλήρη απομόνωση τότε εμείς,
         [ήταν κάτι πολύτιμο με την πατρίδα η επαφή, έστω για μια στιγμή.  

Έτσι "χωρίς άλλη Ελλάδα" τελείωσε άδοξα εκείνη η παραμονή
                           [μα χάρις στην στιγμιαία αυτή σύνδεση είμασταν μες στη καλή χαρά !...
δώσαμε χέρια, ανταλλάξαμε "κρύες" ευχές........... και λόγω της Τζένης,
  [χαρούμενοι δώσαμε την τελευταία "μάχη" με τη θάλασσα, πριν φτάσουμε Πειραιά.

___________________________________________________________________



Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος", Βιωματικό έμμετρο έργο
του Οδυσσέα Ηβιλάγια No 50 / e-mail: pmataragas@yahoo.com /

Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga
_________________________________________________



* Τζένη Καρέζη (1932 -1992) ήταν μία από τις δημοφιλέστερες Ελληνίδες ηθοποιούς.
Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου για να πρωταγωνιστήσει επί τέσσερις δεκαετίες στο θέατρο και τον κινηματογράφο.







  σπασμένος κάβος  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.