Στου Μπόρνεο μιά φορά
[τη ζούγκλα,
γλυτώσαμε στο τσάκα,
[όντως στη ζούλα
μες στο ποτάμι μ' ένα
[της συμφοράς καράβι,
και όλοι σαν θαύμα
[το είχαμε προσλάβει,
καθώς σωθήκαμε
[κυριολεκτικά στη τύχη,
αφού τραβούσαμε μπροστά
[ολοταχώς μες τη πυκνή ομίχλη.
Από ραντάρ που είχανε οι λευκοί* *ειρων, για έλλειψη ν. οργάνων
[και από τοιαύτα,
ας μη μιλήσω τώρα άσε…..
(πολύ αργότερα είδαμε από δαύτα)
Ήταν ανήμερα, μεγάλη η χάρη του,
[του Αγίου Στυλιανού,
ενός πολύ στραβοστριμόκωλου
[γεμάτου ομίχλη πρωινού,
και τότε μας σώνει ο καπτα Μήτσος[με διπλή ξεκοφουσιάρα σφυριξιά,* *σημαίνει στρίβει το πλοίο αριστερά
ενώ με γουρλωμένα μάτια εκράυγασε
[δυό φορές... τιμόνι όοοοολο αριιιιστερά»
Το άλλο πλοίο φορτωμένο
με αέριο γκάζι, καργαρισμένο,
πάνω μας 'ρχόταν συστημένο..
Ένα φορτίο γ@@@@@@@ο,
που σε μιά σύγκρουση
[ζωντανό δεν μένει
ούτε ρουθούνι όπως λέμε,,
[και μάταια θα περιμένει
η αρραβωνιαστικιά
[πάνω στο βράχο,
τον πιο "βρεγμένο," τον μονάχο,
που λέει ο στίχος του Ελύτη,
που την οργή τους
[μα και τη λύπη,
κάνει τους ναύτες να ξεχνούνε,
τον δίσκο αυτόν όταν ακούνε....
Ο κίνδυνος πια
[σαν είχε φύγει,
στη γέφυρα αυτοί οι λίγοι
που έζησαν τη σκηνή,
[και ρούφηξαν την αγωνία,
σταυροκοπήθηκαν
(κάποιοι κρυφά με βία),
και είπανε πως τυχεροί
ήταν οι κάτω οι πολλοί,
π' αμέριμνοι τη μουσική
άκουγαν παίζοντας ξερή,
πότε ανταλλάσοντας
[βλαστήμιες
ή κάνοντας άλλες ασχήμιες....
ΥΓ.
Κάθε Αγίου Στυλιανού,
μ’ ευγνωμοσύνη ταπεινού,
ευχαριστώ, πούχω σωθεί,
τον Άγιο που ήτανε εκεί !
___________________________________________________
Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος", βιωματικό έμμετρο έργο του
Οδυσσέα Ηβιλάγια Νο 39 e-mail: pmataragas@yahoo.com /
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga
με αέριο γκάζι, καργαρισμένο,
πάνω μας 'ρχόταν συστημένο..
Ένα φορτίο γ@@@@@@@ο,
που σε μιά σύγκρουση
[ζωντανό δεν μένει
ούτε ρουθούνι όπως λέμε,,
[και μάταια θα περιμένει
η αρραβωνιαστικιά
[πάνω στο βράχο,
τον πιο "βρεγμένο," τον μονάχο,
που λέει ο στίχος του Ελύτη,
που την οργή τους
[μα και τη λύπη,
κάνει τους ναύτες να ξεχνούνε,
τον δίσκο αυτόν όταν ακούνε....
Ο κίνδυνος πια
[σαν είχε φύγει,
στη γέφυρα αυτοί οι λίγοι
που έζησαν τη σκηνή,
[και ρούφηξαν την αγωνία,
σταυροκοπήθηκαν
(κάποιοι κρυφά με βία),
και είπανε πως τυχεροί
ήταν οι κάτω οι πολλοί,
π' αμέριμνοι τη μουσική
άκουγαν παίζοντας ξερή,
πότε ανταλλάσοντας
[βλαστήμιες
ή κάνοντας άλλες ασχήμιες....
ΥΓ.
Κάθε Αγίου Στυλιανού,
μ’ ευγνωμοσύνη ταπεινού,
ευχαριστώ, πούχω σωθεί,
τον Άγιο που ήτανε εκεί !
___________________________________________________
Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος", βιωματικό έμμετρο έργο του
Οδυσσέα Ηβιλάγια Νο 39 e-mail: pmataragas@yahoo.com /
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga
σπασμένος κάβος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.