Να προσέχεις την υγειά σου !

 

 Ελληνικό (Χασάνι), Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών του 1959   

 Στα αδρομολόγητα ελεύθερα τραμπ-τζενεραλάδικα

Χωρίς πινέλο.... βάφουμε,
                                         [μ' άσπρη μπογιά τα ρέλια
βουτώντας μεις, τα έξη τζόβενα*                                                 

                                               [και με γυμνά τα χέρια,
σε πόντα μέσα τα στουπιά στα χημικά γεμάτα
                                                  [εξαλλο-υφαλο-χρώματα,
για νάβγει πιότερη δουλειά....

                                  [ναι.....τέτοια ξεφτιλο-καμώματα,
σοβαροφανών τιτλούχων,
                [δουλοπρεπών κι ανήθικων σφουγκοκωλάριων,
που αν και γνώριζαν τα ψίχουλα που μας δίναν.....
                                                   ["ημερομίσθιον έν δολάριον"
φρόντιζαν ότι πιο βρώμικο απεχθές και ανθυγιεινό 
                                                     [οι "πιτσιρίκοι" να το κάνουν,
γιατί αν βάζαν τους "παλιούς" θα είχαν θέμα υπερωριών
                                            [αφού τη μία δύο* εκείνοι βάνουν.           *μια ώρα αμείβεται για δύο

Έτσι για να γλυτώνουνε λεφτά... 
                                       [την υγειά μας όλοι την έχουνε χεσμένη,
και όσο για τις τοξικο-καρκινογόνες τις μπογιές
     [ρώσικη ρουλέτα φίλε μου.... όποιος ζει κι όποιος πεθαίνει...

Τώρα αν απ' αυτή, την ευτυχώς μικρή, δράκα βασανιστών
                             [αρκετοί γίναν πορτ-κάπτενς ή αποκτήσανε καράβι,
το ότι πονέσαν και πληγώσαν αμέτρητες νέες ψυχές
                  [την περισπούδαστη εικόνα τους, πολύ την στραπατσάρει.

Λες και ηδονίζονταν οι μικρόψυχοι.... την "βρίσκανε" που λέμε
                                      [με το να δουλεύουνε στο τζάμπα οι ναυτεργάτες,
και στις νεο-γαλέρες που κάποιοι απ' αυτούς φτιάξανε,
          [μαθαίνω, τα ίδια κάνουνε.... Αχ, ατιμώρητες οι συνήθειες δαύτες !! 

Τώρα εάν βρεθεί κανείς από τους γνωστούς-άγνωστους
                                  [που αναφέρομαι πιο πάνω, να με αμφισβητήσει, 
των ξέφτιλο-πουλημένων και νύν αξιοπρεπών παραγόντων
                                           [τα ονόματα καβάτζα τάχω για κάθε χρήση...

      Στα ορυκτών χύδην φορτίου πνιγερό-σκονα

Στο βάθος μιας με ορατότητα μηδέν, 

     [απ' την ασβεστολιθο-τσιμεντόσκονη, καταπακτής,

μου είπε "πάγαινε" ο γραμματικός 

                     [κι ένα διακόπτη να κλείσεις εκεί θα βρεις....

- "Ρε καπτα Χαράλαμπε, τούπα, θες να τα φτύσω ??
                                      [με το μυαλό σου επικοινωνείς ??"
- "Εδώ και τώρα, μου απαντάει,
                               [πάω στον καπετάνιο ν' απολυθείς".

- Εγώ ο Σεπολιώτης... ο αλητάμπουρας της Κατοχής,
   του λέω "στ' ........ μου παλιο-καραμάνι,

          [κι άντε παρέα με 'κείνο τον σκυφτό να ...……ς !.
     


Στα κρουντ-γκαζολινο-πετρελαιο-βρώμικα
                           

Στις μπούκες πάνω των τανκιών που ζεματάνε,
                       [την δώδεκα-τέσσερις κάνω τη βάρδια,
και τα πηκτά απ' το κρουντόιλ που βγαίνουνε,
                                               [τα επικίνδυνα τα γκάζια,
σαν μιά κουρτίνα κρύβουνε τον σκάπουλο
                                   [στα δύο μέτρα και με σκιάζουν,
κι ο τροπικός ο ήλιος δώδεκα μεσημέρι,
          [εφιαλτικά τα κάνει γύρω.…  όλα να μοιάζουν.

Εγώ κι η μοίρα μου σε αδιέξοδο,
                           [καθόμαστε 'κει... όλα τ' αέρια να ρουφάμε,
κι ας ζαλιζόμαστε κι ας κινδυνεύουμε χάμω να πέσουμε,
                                                                   [και ας παραπατάμε…

Τα δόντια σφίγγουμε... και υπομένουμε
                                  [με τα σταυρόμετρα *στα τάνκια επάνω,        
έτσι και λακίσω, την δουλειά που φίλησα για να τη βρώ 
     [κατουρημένες ποδιές κι ασήμωσα μεσίτη, εγώ τη χάνω.     
                   
Βρισκόμαστε σε φόρτωση γκαζάδικου στον Περσικό,
                                                                   [το έτος χίλια εννιακόσια εξήντα
σε κολασμένων ναυτικών πάρτυ απάνθρωπου βασανισμού,
    [με εχθρό ένα ήλιο που καίει το σύμπαν... Κελσίου, βαθμοί πενήντα,

Μοιάζει να μου κάναν φάρσα, ή ένα κακόγουστο αστείο
                                                                  [το "να προσέχεις την υγειά σου"...
που μούλεγαν οι φίλοι κι οι δικοί μου στο κατευόδι, 
                                     [στο κυλικείο του αεροδρόμιου...  για φαντάσου !!!  
 ________________________________________________
                           
 Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος". Βιωματικό έμμετρο έργο του Οδυσσέα Ηβιλάγια Νο 38.
e-mail: pmataragas@yahoo.com  / Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων k. mataraga 



     ΛΕΞΑΡΙ
ρέλια =  κάγκελα
πόντα = δοχεία μπογιάς
τάνκια = δεξαμενές, στόμια δεξαμενών
γκάζια = οι αναθυμιάσεις του πετρελαίου
σκάπουλος = βοηθός αξιωματικού
σταυρόμετρα = μετρητές στάθμης πετρελαίου 

  σπασμένος κάβος 



Σχολίασαν :

Μεγάλε λογοτέχνη, ατρόμητε καπετάνιε, αποκαλύπτομαι και υποκλίνομαι στο ταλέντο σου...Τώρα κατάλαβα τι τον ήθελες το σταυρό (μετρήματος της στάθμης του πετρελαίου) αλλά sorry φιλαράκι μου δεν το βρήκα παρ' ότι έφαγα τον κόσμο, αλλά το νόημα αποδόθηκε με όλες τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες αυτές που κι' εγώ έχω ζήσει στο πετσί μου φορτώνοντας 120 άρια με 50 βαθμούς στη κουβέρτα με τσόκαρα για να μην ...λιώσουν τα πόδια μας...
Περασμένα... μεγαλεία αδερφέ μου και σαν τα θυμάσαι δεν ξέρω τι πρέπει να κάνεις, να βρίσεις την κακιά μας μοίρα, να κλάψεις, να μουτζώσεις στον ορίζοντα κι όποιον πάρει ο χάρος...? 
Καλό βράδυ λεβέντη μου!  ___ Καπτ. Παναγιώτης Λάμπος