Αραβικός κόλπος (Περσικός)

Φεύγουμε από Ραστανούρα,*                             *λιμάνι στο Περσικό κόλπο
του πόρτου

               [τέλειωσε η μανούρα,
θα φυσήξει επιτέλους,
του Ορμούζ*                                                               *είσοδος Περσικού κόλπου
    [περνάω σκοπέλους,
που είν' θαρείς η πύλη εξόδου 

απ' το λιμάνι αυτό του φόβου,

όπου σκιά σαν όαση αναζητάς
στο κόλπο τούτο της φωτιάς,
τον Περσικό,
[που αν ατυχώς βρεθείς εκεί
σ' αυτή τη κόλαση τη Δαντική
αρχίζεις να παραμιλάς:

''Τι τύχη πούχα ο κερατάς... !
Να δεις...

    [δεν θα τα βγάλω πέρα !''
και...
[ανάθεμα φίλε την ημέρα,
που 'βαζα τζίφρα* στον Πειραιά,
μέσα να μπω,
                      [σε τούτο τον γκαζά*.                           *γκαζάδικο

Και πες μου πως να αποδώσεις
και στα καράβια να στεριώσεις
σαν πέφτουνε δίπλα σου
           [κορμιά μπαϊλντισμένα,

από θερμοπληξία χτυπημένα ?

Που να γυρίσεις... που να σταθείς ?
στις κάμαρες αν πα' να μπεις,
εκεί να δεις... που βράζουν σαν καζάνι..
κι απελπισία κάργα,
                              [ρε φίλε να σε πιάνει !

Βάλε ερκοντίσιον,

                [θα μου πεις
και θ' ανακουφιστείς...

Με το μυαλό σου επικοινωνείς ?

Για το εξήντα μιλάμε εδώ,                                              *δεκαετία 1960
τα πλοία βεβαίως

        [κι είχανε κλιματισμό
σαν πάγαιναν στον κόλπο,
               [τον Αραβό-Περσικό
αλλά.... μόνο των ξένων*
           [τα καράβια ρε γα@ώ !                                       *άλλων χωρών 

Θυμάμαι ακόμα και γελώ,
τον μπόμαν*, τον σωματαρά*                                     *αντλιωρός *μπόντι-μπίλντερ
να λέει κοροϊδευτικά,
-"αυτά 'ναι κομφόρ..

                   [για τους ''λευκούς΄΄,

κι όχι για μας,

               [τους παρακατιανούς.

Κι εμείς τι είμαστε ρε 'συ ?
ρωτάει ο Ίων,
 [που δούλευε στη μηχανή.

Ο Μπόμαν του λέει,
              [''ψάξε να το βρεις
σαν απ' το όνειρο θα βγείς''.

Στη Ραστανούρα το εξήντα
       [ο άμοιρος βρέθηκα λοιπόν,
[και ασπιρίνες
                    [κατάπινα σωρηδόν
μπας ξεθολώσει το μυαλό,
μπας και λιγάκι κοιμηθώ
κι απ' τον εφιάλτη,
                 [μπας ξεχαστώ,
σαν χτύπαγαν
    [βαθμοί σαρανταοκτώ.

Από δωμάτιο διπλανό
χτυπάει ο Ρήνας τον μπουλμέ*,                         *ο μεταλικός τοίχος της καμπίνας
ο ηλεκτρολόγος που λουλά

           [δεν είχε για τον αργιλέ,

και ψυχολογικά ήταν σε πτώση

λέει, ''... ρε μάγκα μου,

               [η ζέστη θα μας λιώσει...''
και συμπληρώνει...

               [αντέχεις ρε λελέ ???
Σήκω πριν σκάσουμε μωρέ
και λύση βρήκα εγώ φίνα''.

Στου Καλιβούγκε*                                                  *Ινδονησιάνος
        [να πάμε τη καμπίνα                                
''Έχει υποχρέωση....,
                                [σε μένα
απ' όταν είμασταν Ραβένα,
τότε που....
[στα πόδια μου 'χε πέσει:

- "Αφεντημ' πλίζ...
[εσύ μπορέσει
να ντιάσει έρκοντισιονικό,
που παραντιμένο εντώ
βρήκα......
        [από μπολύ παλιά?"
- ''Έριξα πολύ δουλειά*,                                           *ο ηλεκτρολόγος
άλλαξα πηνία στη σειρά
και μία δροσερή φωλιά,
τούφτιαξα του κερατά,
κι η μόνη θάναι
                 [μες στο καμίνι !

Αν τσίπα ακόμα
                      [του 'χει μείνει,
μέσα, να μπούμε θα αφήσει,
και λίγο να μας φιλοξενήσει !''

Με παίρνει μαζί..
                      [και μιά και δυό...
στου Κάλι* τη καμπίνα εδώ,                                            *Καλιβούγκε
νάμαστε στρωματσάδα...

Πέφτω ξερός...
               [αφού βδομάδα
είχα να κοιμηθώ...

                    και ευκαιρία
βρήκα ν' ονειρευτώ
          [πως πάν' σε κρύα,
περπάταγα εγώ λειβάδια....

Σαν να περάσαν πέντε βράδυα
όταν ο σκάπουλος* ξεφώνισε                       *ναύτης φύλακας, αγγελιοφόρος
                                  [πώς βάρδια
να πιάσω τώρα αναμενόταν...

Βγαίνω κουβέρτα ενώ....
        [το σύμπαν γύρω μου καιγόταν,
και τον καπτα-Λιά που καταριόταν
εκεί ακούω,
               [όμως παράλληλα ευχόταν,
ποτέ μην τύχει το παιδί του
να έρθει.....

          [στη θέση τη δική του.

_________________

Στη σύνταξη πια έχω βγει
όταν μιά μέρα στην Τιβί
άκουσα απ' ένα σχολιαστή :

"Των ναυτικών μας τα παιδιά
δεν παν' στα πλοία όπως παλιά
και κάνει αυτό πολύ κακό
στο εμπορικό μας ναυτικό !"

Και ξαναβράζω...
        [όπως στον κόλπο ένα καιρό
αλλά απ' τα νεύρα μου τώρα εδώ
κι αλλάζω βρίζοντας σταθμό
ενώ δυό μούντζες του τραβώ
και έξαλλος μονολογώ :

     ''Τι λέ' ρε τηλεοπτικό φρικιό ?
άσχετε βουτυροπαιδο-χαλέ
           [για πάνε λίγο... Περσικό,
και πες μετά εάν τον ''γιό,
   [θάστελνες τον δικό σου εδώ !''
_______________________


Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος". Βιωματικό έμμετρο έργο
του Οδυσσέα Ηβιλάγια No 22 / e-mail: pmataragas@yahoo.com /
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga

__________________________________________________
σπασμένος κάβος