Η Χέντυ του Αμαζόνιου

Μία Μιγάδα για χρόνια πολλά,
                                [την είχα προσωπική, δική μου ηρωίδα,
που πιτσιρίκος την ερωτεύτηκα κατακούτελα
                                                          [τότε που την πρωτοείδα,

μεσα στους φτωχικούς Κατοχικούς 

                            [υπαίθριους της γειτονιάς μου σινεμάδες,

και στις παραμυθατζούδες
                                     [τις παιδικές περιπετειών φυλλάδες.*

Πρέπει να μπέρδευα του "παλπφίξιον"*
                                            [κάποια, που ονόμαζαν Ταταμπού,
με κάποια πάλι σε ζούγκλα,
                              [από της ινδικές ταινίες κάποιου "Σαμπού".

Μεγάλωσα, μπάρκαρα και στο διαρκές
                                                    [του καραβιού το πάγαινε έλα,
σε κάποιο μες τον Αμαζόνιο αγριοπόρτο,
                                     [έπεσα μούρη με μούρη με μια κοπέλα,
και σούπαθα ένα ταράκουλο, ένα κλακάζ,
                                     [πατατράκ που λένε, του καλού καιρού
καθώς ήταν φτυστή με κείνη της φυλλάδας,
                    [της φαντασίας μου την ερωμένη, την Ταταμπού...

Με αποτελείωσε όταν με κοίταξε,
                   [μπορεί νάκανα λάθος, τρελάθηκα, έδειχνε να με ξέρει,
μα...... ούτε λέξη δεν έπιανε στα Ελληνικά,
         [ούτε τα κορακιστικοαγγλικά μου.... μόνο μου άγγιξε το χέρι...

Απελπισμένος την κοίταζα πριν να τη χάσω

                                  [στεκόμουνα άγαλμα σα χαζός μπροστά της,

και η απελπισία διαγραφότανε επίσης,
                                           [στην υγρή όπως μου φάνηκε ματιά της.

Χέντυ ψιθύρισε δυό τρεις φορές
                                                 [και προφανώς ήτανε το ονομά της..

"Πώς να σου το πω ρε Χέντυ
                                                [πώς χρόνια εγώ σε αγαπούσα,
είπα σιγά........ το κατάλαβα μόνο εγώ και συνέχισα....
                         [τον αφέντη σου πάντα ζήλευα και μισούσα.

Όπως στης Βαβέλ τον βιβλικό τον πύργο,

                                                                   [ήταν η γλώσσα μας δεμένη,
κι έτσι τελείωσε η πιο περίεργη ιστορία αγάπης
  [που ίσως να ήταν μιά πιρουέτα της φαντασίας μου μπερδεμένη

Έτσι, η Χέντυ μου, η μισοαληθινή η Χέντυ έχει μείνει
                                                                      [κάτι θαμπό μέσα στη λήθη...
κι όταν μιά λύπη φορές με πιάνει και δεν μ’ αφήνει,
                         [λέω... ίσως να μη συνέβη..... ίσως να ήταν παραμύθι.....
_____________________________________________________________


Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος". βιωματικό έμμετρο έργο
του Οδυσσέα Ηβιλάγια Νο 43 e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga
___________________________________________________________________

*Γκαούρ-Ταρζάν: Το περιοδικό της εφηβικής μοναξιάς μας!. Τότε που οι παλιοί πραγματικοί Έλληνες Εκδότες μάς είχαν μεταλαμπαδεύσει τον ηθικό τρόπο διδαχής, ώστε να πολεμάς για το δίκιο σου έχοντας ως πρότυπα δύο μυθικούς ήρωες, όπως ήταν ο Γκαούρ («Ο γίγαντας που δεν φοβήθηκε κανένα») και ο Ταρζάν («Ο ήρωας που δεν νικήθηκε ποτέ»), 

*Σαμπού : Μάλλον Ινδική παλιά ταινία.....

  σπασμένος κάβος