Παρασκευή 18 Απριλίου 2014

Οι συναγερμοί της φωτιάς και οι στρατιές του Μένα Αλ Αχμαντί


                                          
Γι' άσκηση σφύριζαν δαιμονισμένα
οι συναγερμοί φωτιάς στη......"Μένα"*,                                 *Mena al Ahmadi Persian Gulf
μα έλα που......
                [και έτσι, με φόβισαν εμένα (!)
κι αναρωτιόμουν αν σώος
                            [θε να τη βγάλω πάλι
από μιά έκρηξη... 
             [σε τούτο δω το "πόρτο-χάλι",
αν κάνα απ' τα γεμάτα γκάζια τάνκι,
σκάσει και "ουαί" γνωστή η μοίρα,
         [που o καθένας μας τότε θάχει....


Παραλαβή...
    [του επικίνδυνου φορτίου,
 ή φόρτωση,
             [του δεξαμενοπλοίου...

Τα μπούνια*
        [όλα τσιμενταρισμένα
και μ' επιμέλεια ταπωμένα,                     *υδροροές,
γιατί εκείνα τα γα@@μένα,
τα δύσοσμα πετρελαιοειδή,
όπου κι αν βρούνε τρύπα
   [χώνονται, και στη στιγμή,
αν γίνει υπερχείλιση,
            [φορτίο στη κουβέρτα δηλαδή
από τα αμπάρια αν θα χυθεί,
παίρνει το δρόμο για τη θάλασσα
     [που ανεπανόρθωτα θα ρυπανθεί,
και ''μέγα παλούκι''
                      [τότε σε σένανε θα μπει,
καθώς τα πρόστιμα
                    [θα είναι κολοσσιαία,
κι αυτού του μπάρκου η αυλαία",
θα κλείσει με μία,
                            [αφού στα χώσει*            *σε βρίσει
ο εφοπλιστής.......
  [που κερατιάτικα θα πληρώσει !


Σύννεφο τα κουνούπια,
                          [στρατιές μαμούνια
σου επιτίθενται κι είναι μιλιούνια..

Ανθρώπους βλέπεις στο γιαλό
                                  [μόνο με κιάλια,
θάλασσα φιλική και ήρεμη,
                                             [νηφάλια,
μα σαν την άπιστη ενίοτε,
                                     [σ' εξαπατάει,
και ξαφνικά η φόρτωση,
                [από μπουρίνι σταματάει
στη μακρινή τη ράδα*
                    [που είναι μεσοπέλαγα.               *αγκυροβόλιο

Σαν τ' άκουγα παλιά,
                               [και εγώ εγέλαγα,
πως  θάρθει δώ έξω απ' το λιμάνι
                                            [το φορτίο...
έτσι και τώρα το πήρανε γι αστείο,
κάποιοι καινούργιοι
                         [στο πλήρωμα απ' την Αθήνα,
μα μ' έκπληξη είδαν.....
                                         [σε λίγο μιά σωλήνα,
με κάργα φελλούς, να επιπλέει,
     [και Κουβέιτιανοί να κονεξάρουν* φίνα..               *συνδέουν

Απ’ τη στεριά μία "γιγαντομάνικα" εξεκίνα,
και με ταξίδι ολόκληρο,
                          [πετρέλαιο στέλναν στο καράβι,
 με 20.000 τονους την ώρα... και γερά
     [κότσια χρειάζονταν κάποιος να παραλάβει.

Τριβόντουσαν με το κύμα,
                                   [αυτοί οι φελλοί,
και τσίριζαν κάπως, 
                              [σαν γυναικεία φωνή,
και άλλη....... και άλλη..... .πολλές μαζί...
σου κουδουνάγαν κυριολεκτικά τ' αυτί…
και η βλαστήμια έπεφτε σύννεφο, πολύ…

Λαγοκοιμήθηκα
                       [μετά από πέντε ασπιρίνες,
και στ' όνειρό  μου είδα πως οι σειρήνες,
του Οδυσσέα τελείως γεράσαν
και τη φωνή τους
                        [αυτές την χάσαν".

"Να μην καπνίσει είπαν κανένας,
είναι αυστηρότατοι
                 [οι κανονισμοί της Μένας",
κι ο Κάπτεν είπε
              "θα μας κόψουνε τον κ@λο".

"Tο πλήρωμα όμως
                       [κρυφο-φουμάρει όλο",
λέει ο Μπάμπης βρίζοντας,
                                [ενώ μαζί γελάει.
καπνίζει και μοιάζει να παραμιλάει,
λέγοντας :  χε@τήκαμε,
                            [ποιος τους γ@@άει,
και το κεφάλι του,
                      [λέει με μιας,  θα φάει
όποιος σε μένανε
                       [από αυτούς τη σπάει..."

"Τρομάρα, παλιόμπατσε να σούρθει
βρωμοελεγκτή..........
                           [βρε παλιοπ@@τη",
φώναξε πάλι ο Μπάμπης...
   [που τον ελέγαμε και Προκρούστη...

Χρόνια πολλά σαν θερμαστής
                              [μπαρκαρισμένος,
απ' τη ζωή του σε όλα στερημένος,
μπαϊλντισμένος απ' το μπότζι,
                       [και κατακουνημένος,
από τη λαμαρίνα μπολιασμένος,
γι αυτό όπως και όλοι μας...
                              [λιγάκι βαρεμένος..

Βρίζει συνέχεια,
                          ["γα@@@ένοι
είμαστε δω μεις σκλαβωμένοι,
από το κόσμο απομονωμένοι,
στο τσάκα να ‘μαστε πνιγμένοι
και συ μου λες να μην καπνίσω ?
πάνω του ορμάει...    
   [αλλοίμονό σου π...στη, θα σε πνίξω".
                     ________

Σεκιουριτάδες τον σέρνουνε τρελαμένο,
κι αφού τον πλακώσανε με γκλοπ,
          [έξω με χειροπέδες τον πάν' δεμένο....

Με αναμμένο το τσιγάρο, όλοι,
                                             λίγο μετά,
τα λέγαμε, στη ζούλα όμως
                                  [και στα κρυφά...


              Δεν κόβεται παιδιά το άτιμο,
                               [σ' αιχμαλωτίζει για καλά
             μ' αόρατες αλυσοχειροπέδες,
             το νου σας νέοι,
                                     [νιες και παίδες...


_______________________________________


Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος". βιωματικό έμμετρο έργο
του Οδυσσέα Ηβιλάγια No 24/ e-mail: pmataragas@yahoo.com /
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga


* Οι φωτογραφίες είναι ευγενική προσφορά του καπετάνιου 
Παναγιώτη Λάμπου, τακτικού επισκέπτη του Περσικού κόλπου.
__________________________________________________





  σπασμένος κάβος  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.